HomeNieuwsUT-leerstoel compenseert CO₂-uitstoot vliegreizen

UT-leerstoel compenseert CO₂-uitstoot vliegreizen Bron: U-Today

De BIOS Lab-on-a-chip leerstoel van hoogleraar Albert van den Berg compenseert de CO₂-uitstoot van alle vliegreizen van vorig jaar. Van de 300 duizend gevlogen kilometers ruimen ze 43 ton CO₂ op door het mineraal olivijn te laten uitstrooien door het bedrijf greenSand.

Het is de eerste keer dat de vakgroep als geheel aan klimaatcompensatie doet, vertelt Albert van den Berg. ‘Eerder heb ik op persoonlijke titel een vlucht van zevenduizend kilometer gecompenseerd. Nu pakken we het met de gehele leerstoel aan. Voor een kleine 1800 euro gaat het bedrijf greenSand 43 ton aan CO₂ opruimen.’

De leerstoel kiest bewust voor olivijn. ‘Je kunt ook bomen planten, maar olivijn in vermalen vorm uitstrooien, is een heel simpele methode om CO₂ te absorberen. Het mineraal hecht zich aan CO₂ in de lucht en vormt daardoor een soort kalk. Olaf Schuiling, emeritus-professor aan de Wageningen Universiteit, roept al jaren over het nut van dit mineraal. Ik probeer op mijn beurt ook een beetje bewustzijn te creëren.'

Het houdt volgens de universiteitshoogleraar niet op met compenseren. ‘We kijken als groep steeds kritischer naar onze vliegreizen. We zitten al snel op zo’n tien à vijftien vluchten per persoon per jaar. Dat kunnen we minderen. In sommige gevallen is skypen ook een prima methode. En binnenkort pak ik bijvoorbeeld de trein naar Londen. Een vliegreis zet een enorme ecologische voetafdruk, daarom moeten we met zijn allen nadenken over onze CO₂-productie.’

Of goed voorbeeld goed doet volgen? ‘Ik neem ons initiatief mee in het strategisch beraad. Ik denk dat we ons veel meer als groene universiteit kunnen neerzetten. En misschien dat we als UT onderzoek kunnen doen naar het mineraal olivijn. Natuur- en scheikunde zitten er volop in.’

‘Of we voor dit jaar ons vlieggedrag ook gaan compenseren op deze manier? Dat willen we per jaar bekijken. Er zijn meerdere methodes om onze CO₂-uitstoot goed te maken, maar niks doen is in mijn boekje geen optie.’