Dankzij satellietbeelden met zeer hoge resolutie kan de grootte van dierenpopulaties nu vrij nauwkeurig geteld worden. Onderzoekers van de Universiteit Twente hebben dit aangetoond in de open savanne van het nationaal park Masai Mara in Kenia. De resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het gerenommeerde wetenschappelijke tijdschrift PLoS ONE.
Kennis van de grootte van populaties wilde dieren is van essentieel belang voor het beheer en het behoud van die dieren. Traditionele methoden zoals het tellen van de wilde dieren vanaf de grond of met luchtfotografie werken vaak verstorend op de dieren en zijn arbeidsintensief en kostbaar. Dieren tellen met satellietbeelden lijkt een logisch alternatief, maar is nog niet zo eenvoudig. Dat komt deels doordat wolken en vegetatie het zicht op de dieren kan ontnemen. Ook is het behoorlijk ingewikkeld om uit te zoeken welke pixels op een afbeelding overeen komen met een dier. Toch is het dr. Zheng Yang tijdens onderzoek aan de Universiteit Twente gelukt. Volgens dr. Tiejun Wang, de begeleider van Yang, toont dit onderzoek voor de eerste keer aan dat je met de nieuwste generatie satellietbeelden de hoeveelheid dieren over grote open gebieden vrij nauwkeurig rechtstreeks kunt tellen. “Dit kan dankzij de hoge beeldresolutie, snellere computerverwerking en beeldanalyse en sterke verbetering van algoritmen.”
Yang en zijn collega’s ontwikkelden een classificatiesysteem voor satellietbeelden met een hoge resolutie dat pixels op de beelden identificeert die overeen kunnen komen met dieren. Vervolgens achterhalen de onderzoekers met behulp van beeldanalysetechnieken in welke gevallen het inderdaad om dieren gaat en in welke gevallen niet. Wang: “De tellingen met onze nieuwe methode weken met gemiddeld 8,2 procent af van de handmatige tellingen. Vervolgonderzoek is nodig om de telling nog nauwkeuriger te maken. Onze methode kan nog niet de verschillende diersoorten onderscheiden, ook daar is vervolgonderzoek voor nodig. Toch zijn we erg blij met deze eerste resultaten, onze methode blijkt een nuttig instrument en veel goedkoper en minder arbeidsintensief dan traditionele methoden.”
Hoofdauteur van het onderzoek is Zheng Yang, ten tijde van het onderzoek verbonden aan de faculteit ITC van de Universiteit Twente. Dit onderzoek was een vervolg op zijn masterafstudeeronderzoek en werd begeleid door dr. Tiejun Wang en prof. dr. Andrew Skidmore. Yang werkt nu als promovendus aan de Universiteit van Bristol.
