De behoefte aan voortdurende (en continue) communicatie over de uitdagingen waar de UT (en het hele Nederlandse hoger onderwijs) voor staat, komt regelmatig naar voren als feedback hoe we als College van Bestuur met dit onderwerp om moeten gaan: de directe impact op ons, wat voor soort veranderingen we kunnen verwachten, en wat voor soort instelling we zullen zijn als we uit dit veranderproces komen.
Daarom introduceren we deze blog, waarin ik regelmatig de actualiteiten met jullie deel: vertellen waar we mee bezig zijn, voor welke dilemma's we staan en welke stappen we nemen. Door gebruik te maken van een blog kunnen we complexe kwesties op een meer informele manier adresseren, wat het makkelijker maakt om uitdagingen en onzekerheden openlijk uit te leggen. Dat helpt om verbonden en betrokken te blijven zonder de beperkingen van formele communicatie.
Onlangs werd ik geïnspireerd door de Martin Luther King-lezing 2024 van de gerenommeerde advocaat voor het algemeen belang Bryan Stevenson, directeur van het Equal Justice Initiative. Ik houd zijn boodschap in gedachten terwijl we onze mouwen opstropen en aan de slag gaan om de UT opnieuw uit te vinden. Er is veel te doen, zoals ik vorige week uitlegde in mijn interview met RTV Oost (zie https://nos.nl/r/570550). De beperkingen worden steeds duidelijker - we zullen 10-15% minder budget hebben en dat betekent dat we evenredig moeten krimpen. Maar er zijn ook nog veel onbekende factoren en we moeten ons aanpassen aan deze realiteit zonder de essentie van onze institutionele waarden aan te tasten.
De woorden van Stevenson resoneren nu we samenwerken om de UT aan te passen aan de nieuwe realiteit, met als doel trouw te blijven aan onze waarden terwijl we ons verder ontwikkelen. De urgentie voor verandering is duidelijk; we moeten in actie komen - dicht bij onze gemeenschap, zodat we geen oplossingen van een afstand creëren, volledig transparant zijn, communiceren over de beperkingen waar we mee te maken hebben en de richtingen bepalen die we opgaan, hoopvol zijn over ons vermogen om deze veranderingen door te komen, en door de moed te hebben om ongemakkelijke beslissingen te nemen die uiteindelijk onze academische gemeenschap sterker en veerkrachtiger zullen maken. En tot slot, moeten we het met compassie doen - dit gaat immers mensen aan.
Dit zal geen gemakkelijke reis zijn, maar we zitten er allemaal samen in. Ik kijk ernaar uit om verdere stappen met jullie te delen en ik ben hoopvol gestemd over de toekomst die we samen zullen vormgeven.
Vinod Subramaniam, collegevoorzitter
Reageren? Stuur een e-mail.
