Lonneke lenferink
Lonneke werkt als PHD student bij de Rijksuniversiteit Groningen. Daar doet zij onderzoek naar de emotionele gevolgen van vermissing van een dierbare en naar nabestaanden van slachtoffers die zijn omgekomen bij een ramp.
Waarom heb je gekozen voor de opleiding aan de Universiteit Twente?
Tijdens mijn middelbare schoolperiode wist ik het zeker; Ik wil naar het conservatorium jazz zingen. Nadat ik 2,5 jaar lessen had gevolgd op het conservatorium, was ik toe aan een nieuwe uitdaging. Ik was in die tijd geïntrigeerd door eye movement desensitization and reprocessing (EMDR), trauma’s en forensische psychiatrie. Een studie psychologie was daarom een logische keuze.
Wat zijn je werkzaamheden binnen de organisatie?
Als PhD-student houd ik mij bezig met de emotionele gevolgen van vermissing van een dierbare. Allereerst worden verschillende klachten en samenhangende factoren door middel van een vragenlijststudie in kaart gebracht. Ten tweede wordt in een gerandomiseerde klinische studie de effectiviteit van een psychologische behandeling onderzocht voor achterblijvers van vermisten. Zie www.levenmetvermissing.nl voor meer informatie. Daarnaast ben ik sinds 2015 ook parttime betrokken bij een nieuw onderzoeksproject naar nabestaanden van slachtoffers die zijn omgekomen bij een ramp.
Welke kennis uit je studie gebruik je in je werk?
Tijdens het uitvoeren van mijn bachelorthese is mijn interesse gewekt voor wetenschappelijk onderzoek. Na mijn bachelorfase heb ik gekozen voor een master met een these van grote omvang, zodat ik mij zoveel mogelijk kon verdiepen in het opzetten en uitvoeren van onderzoek. Daarnaast heb ik verschillende student-assistentschappen vervuld. Hierdoor heb ik bij verschillende type onderzoeken ervaring opgedaan. De kennis die ik met name in de laatste jaren van mijn psychologie-studie heb vergaard, ervaar ik als onmisbaar voor de uitvoering van mijn promotieproject.
Wat zijn je ambities voor de toekomst?
Op dit moment ben ik met name gefocust op het afleveren van een zo’n goed mogelijk proefschrift. Graag zou ik tijdens met PhD nog een aantal weken in het buitenland willen werken met andere trauma-onderzoekers. Na afloop van mijn promotietraject wil ik niets liever dan mij blijven ontwikkelen als onderzoeker.
Heb je tips voor toekomstige studenten?
Ik kan toekomstige studenten aanraden om bij zoveel mogelijk organisaties, onderzoeksteams en/of afdelingen studie-gerelateerde ervaring op te doen. Niet alleen is het een investering in je toekomst, maar zo ontdek je ook wat het beste bij jou past.
Lijkt dit je interessant?
Dan is de masterspecialisatie Health Psychology misschien iets voor jou.