“Op de middelbare school was ik altijd al goed in wiskunde en ik had ook interesse in design. Ik dacht daardoor altijd dat Werktuigbouwkunde de perfecte studie voor mij zou zijn, maar na mijn eindexamens begon ik toch te twijfelen of het niet te veel wiskunde en natuurkunde was.
Tijdens de Open Dag van de Vrije Universiteit (VU) Amsterdam, waar ik eigenlijk naartoe ging voor de bachelor Werktuigbouwkunde, kwam ik in aanraking met Creative Technology. Het leek me een perfecte mix van wiskunde, programmeren, design, prototyping en testen. Het sprak me ook aan dat de studie zo breed is: ik wist dat ik iets met technologie wilde doen, maar nog niet precies wat. Nu ontdek ik door mijn bachelor Creative Technology waar mijn interesses liggen!
Leren door te doen
Het leukste aan de opleiding vind ik dat we aan het eind van iedere module—er zijn er vier per jaar—een groepsproject doen. Eén van mijn favoriete projecten was het bedenken van een manier om onze omgeving slimmer te maken. Wij hadden als groep het idee om de veiligheid van fietsers en voetgangers in Amsterdam te verbeteren door sensor-aangedreven LED-strips op de stoepen naast fietspaden te installeren. Om dit te testen maakten we een prototype op kleine schaal waarbij de lampjes rood werden als er fietsers aankwamen, zodat afgeleide voetgangers, die bijvoorbeeld op hun telefoon keken, werden gewaarschuwd.
In een andere module werkten we aan een project voor een startup van Creative Technology alumni, wat ook supertof was. De opdracht was om iets te ontwerpen dat mensen op kantoor helpt om meer te bewegen gedurende de dag. We bedachten een klein, laser-gesneden konijntje waarvan de oren gingen bewegen als iemand te lang zat. De ogen waren een LCD-scherm dat berichtjes liet zien: “Het is tijd om te bewegen. Heb je een minuutje?”. Vervolgens kon je dan op ‘ja’ of ‘nee’ drukken. Het konijntje hield bij hoeveel je gedurende de dag had bewogen, en veranderde aan het eind van de dag van uitdrukking—verdrietig bij te weinig beweging, neutraal als je het oké had gedaan, en blij als je actief genoeg was geweest. Het was leuk om de theorie uit de colleges, zoals wiskunde, programmeren en psychologie, daadwerkelijk toe te passen en iets te maken dat mensen echt kunnen gebruiken!
Twee universiteiten, dubbel zoveel leermogelijkheden
Je kunt ervoor kiezen om Creative Technology te studeren aan de VU in Amsterdam of aan de UT in Enschede, dankzij de samenwerking tussen de twee universiteiten. Ik heb gekozen voor het eerste. Toch gaan we aan het einde van sommige modules naar de campus van de Universiteit Twente in Enschede om gebruik te maken van faciliteiten zoals het DesignLab. Soms zijn we er maar een dag, soms blijven we een hele week. We slapen dan in lodges, wat ik een leuke manier vind om je medestudenten beter te leren kennen. Het is altijd heel gezellig, met name als de karaokeset tevoorschijn komt!
In sommige modules kun je ervoor kiezen om een project te doen aan de VU in Amsterdam of aan de UT in Enschede. Omdat ik interesse heb in sensoren, koos ik een project aan de UT waar we een robot moesten programmeren die via sensoren een doolhof kon navigeren. De wielen en motoren kregen we, maar het systeem dat de signalen verwerkte en beslissingen nam moesten we zelf ontwerpen. De uitdaging was om een specifieke frequentie te vinden, via barcodes de juiste route te bepalen en zo het einddoel te bereiken. Het was best lastig, maar ik heb veel geleerd over sensoren, feedbacksystemen en hoe robots reageren op hun omgeving. Bovendien heb ik ook veel andere studenten leren kennen, wat heel tof was!
Toekomstplannen
Buiten mijn studie ben ik ook actief in het studentenleven: ik zit in het bestuur van studievereniging Kliché aan de VU en werk daarnaast als student-assistent. Ik hoop dat ik aan het eind van mijn studie duidelijker weet wat ik het leukste vind—sensoren, design, of misschien heel iets anders—zodat ik daarin een master kan volgen. Misschien wordt het de master Interaction Technology, maar dat weet ik nog niet zeker. Voor nu focus ik me op het maximale uit mijn studie halen.”
