“Na het afronden van mijn bachelor Advanced Technology aan de Universiteit Twente zocht ik een master die al mijn interesses zou combineren, waaronder materiaalkunde, chemische technologie, natuurkunde en elektrotechniek. Ik bekijk een probleem graag vanuit verschillende perspectieven, want je zult zien dat alles met elkaar samenwerkt. Daarom koos ik uiteindelijk voor de master Nanotechnology aan de Universiteit Twente: in deze opleiding worden al deze vakgebieden geïntegreerd voor het ontwikkelen van nano-apparaten. Nano-apparaten zijn extreem klein, vaak slechts enkele nanometers groot (een nanometer is een miljardste van een meter), en kunnen worden toegepast op allerlei gebieden, zoals geneeskunde en elektronica.
Ik heb ervoor gekozen om deze master te combineren met de master Chemical Science & Engineering, omdat beide overlappen op het gebied van materiaalkunde. Nanotechnologie richt zich meer op de fysische aspecten, terwijl Chemical Science & Engineering ingaat op het gedrag en de interactie van moleculen. Deze combinatie is heel waardevol, omdat ik hierdoor beter kan begrijpen en categoriseren hoe materialen zich onder verschillende omstandigheden gedragen.
Kleine schaal, grote beslissingen
In deze master leer ik alles over de machines en gereedschappen die nanotechnologie mogelijk maken, zoals geavanceerde microscopen en fabricageapparatuur. Dit is ook een grote reden waarom ik voor deze master heb gekozen. Zo zijn er bijvoorbeeld verschillende soorten microscopen waardoor we minuscule structuren kunnen bekijken en analyseren. Wij gebruiken optische microscopen, waarmee je door middel van meerdere lenzen extreem ver kan inzoomen, zonder dat het beeld wazig wordt. Maar echt interessant zijn elektronenmicroscopen: deze gebruiken geen licht, maar een bundel elektronen om nog kleinere details zichtbaar te maken. Het is belangrijk om te begrijpen hoe deze microscopen werken, omdat alles tot in detail moet kloppen als je nanoschaalstructuren wilt ontwerpen en bekijken.
Ook leer ik wanneer het beter is om nanotechnologie niet toe te passen, en dat vind ik heel waardevol. Veel mensen zien nanotechnologie als een wondermiddel voor alles, maar dat is niet altijd zo. Zo was er bijvoorbeeld veel ophef rond koolstofnanobuisjes, die vaak worden gepresenteerd als dé oplossing om materialen sterker te maken en elektriciteit beter te geleiden. Maar soms maakt nanotechnologie dingen juist duurder, of werkt het simpelweg niet goed samen met andere materialen. Een belangrijk deel van mijn studie is daarom leren herkennen wanneer nanotechnologie niet de beste keuze is. Zo leer je kritisch te blijven denken, wat heel waardevol is.
Ook is het NanoLab van de Universiteit Twente indrukwekkend. In de cleanroom kun je allerlei hightech tools gebruiken om experimenten te doen. Voor mij is dat echt een van de dingen die deze opleiding zo bijzonder maakt!
Hands-on leren
Een van de meest bijzondere projecten waaraan ik heb gewerkt was het ontwerpen van een e-reader voor blinde mensen. Deze werkte met braille, en elke letter bestond uit voelbare puntjes. Op het eerste gezicht lijkt dit misschien geen nanotechnologie, maar dat is het dus wel! Wanneer je een pagina op de e-reader omslaat, moeten de puntjes snel worden vernieuwd om nieuwe tekst weer te geven. Deze puntjes waren slechts enkele millimeters groot, dus ontwierpen we een minuscule zuiger in het apparaat die de puntjes omhoog of omlaag bewoog, waardoor ze voelbaar of onzichtbaar werden.
Het leuke aan dit project was dat iedereen in het team een andere studieachtergrond had, wat zorgde voor een hele goede samenwerking. Zo was er iemand van werktuigbouwkunde die de krachten op het apparaat kon simuleren, een natuurkundestudent die heel goed was in het modelleren van het gedrag van de onderdelen, en een elektrotechniekstudent die bedacht hoe het apparaat van stroom voorzien kon worden. Ondanks dat we de e-reader alleen hebben ontworpen en niet gebouwd, heeft dit project me veel geleerd over hoe verschillende disciplines binnen de nanotechnologie samenkomen om iets bruikbaars te ontwikkelen voor een echt probleem.
Vooruitkijken
In de toekomst wil ik misschien wel aan het werk in research & development (R&D), maar ik overweeg ook om eerst een PhD te doen. Er zijn veel mogelijkheden, en ik moet deze allemaal eerst nog wat beter onderzoeken. Ik ben benieuwd wat de toekomst me zal brengen!”
