Het meten van digitale vaardigheden is een complex en uitdagend onderzoeksgebied. Het zijn niet alleen de dimensies van vaardigheden waar onderzoekers mee worstelen, maar ook de zoektocht naar de meest effectieve methodologie om ze te meten. Terwijl eerder onderzoek zich vooral heeft gericht op het gebruik van enquêtevragen om digitale vaardigheden te meten, komt een minder gebruikte weg, bekend als prestatiemetingen, naar voren als een veelbelovend alternatief. Onderzoekers in het centrum voor digitale inclusie hebben hier al jaren ervaring mee en zijn in het ySkills project verantwoordelijk voor de ontwikkeling en uitvoering van dergelijke metingen. In dit bericht gaan we dieper in op de bevindingen van prestatiemetingen. In deze tests bestrijken digitale vaardigheden de volgende drie dimensies: informatienavigatie en -verwerking, communicatie en interactie, en het creëren en produceren van inhoud.
Kinderen en jongeren tussen de 13 en 18 jaar, afkomstig uit zes Europese landen (Estland, Finland, Duitsland, Italië, Polen en Portugal) stonden centraal. Ongeveer 100 jongeren uit elk land voerden praktijktaken uit om hun digitale vaardigheden te meten. Wat prestatietesten zo waardevol maakt, is dat het een genuanceerd beeld geeft van de vele vaardigheidsgerelateerde problemen die kinderen tegenkomen. Het doel van prestatietesten is om te zien hoe kinderen omgaan met specifieke digitale vaardigheidsgerelateerde situaties. Enkele van de belangrijkste bevindingen zullen hieronder worden gedeeld.
Informatienavigatie en -verwerkingsvaardigheden
De bevindingen tonen aan dat het hebben van voldoende vaardigheden op het gebied van informatienavigatie en -verwerking niet als vanzelfsprekend mag worden beschouwd. Hoewel het zoeken naar informatie vaak als een basisvaardigheid wordt gezien, schetst de werkelijkheid een afwijkend beeld. Verbazingwekkend genoeg voltooide minder dan een derde van de deelnemers alle drie de zoektaken. Uit de bevindingen blijkt bovendien dat kinderen de meeste problemen ondervinden bij het uitvoeren van taken waarbij het beoordelen van informatie centraal staat. Taken zoals het selecteren van de meest betrouwbare website of het onderscheiden van de kenmerken van een betrouwbaar platform blijken voor de meeste kinderen te moeilijk.
Communicatie- en interactievaardigheden
Uit de taakuitvoering van communicatie- en interactievaardigheden blijkt dat wat gepast en netjes online gedrag is, voor kinderen niet vanzelfsprekend is. Kinderen presteren relatief goed als het erom gaat te weten wanneer het wel of niet oké is om informatie van anderen te delen. De manier waarop kinderen omgaan met informatie van anderen is echter zorgelijk. Verrassend genoeg overwoog minder dan een derde van de deelnemers om een onbekende persoon te blokkeren die nare opmerkingen stuurde. Bovendien beschouwde ruim 40% van de kinderen het uitschelden in een groepschat niet als een punt van zorg.
Contentcreatie en productie
Door de focus te verleggen naar het maken van inhoud en productievaardigheden bleek dat de meeste kinderen moeite hadden met het ontwerpen van een presentatiedia volgens vooraf vastgestelde richtlijnen. Twee derde van de kinderen weet bijvoorbeeld niet hoe ze een afbeelding als sjabloon moeten gebruiken of de kleur van een afbeelding in zwart-wit kunnen veranderen. Verrassend genoeg ontstond er tussen deze hindernissen een lichtpuntje: veel kinderen slaagden erin een afbeelding zonder auteursrechten te uploaden en te vinden.
Conclusie
Kortom: de bevindingen rijzen twijfel of kinderen over voldoende digitale vaardigheden beschikken. In ons rapport worden alle taakuitvoeringen gedeeld en wordt er meer aandacht besteed aan vergelijkingen op landniveau en verschillen tussen kinderen. Bijvoorbeeld verschillen op basis van geslacht en leeftijd, en het niveau van de ondernomen online activiteiten, en ondersteuningsstructuren voor vrienden en familie. Om u onder te dompelen in deze rijkdom aan inzichten, kunt u hier het volledige rapport raaplegen (EN).
