1. Home
  2. Science Stories
  3. Kees Study: Kunnen bordspellen ons klimaatbestendiger maken?

Kees Study: Kunnen bordspellen ons klimaatbestendiger maken?

Wat als voorbereiden op klimaatverandering net zo eenvoudig zou zijn als het spelen van een spelletje? Overal hebben steden te maken met overstromingen, maar niet iedereen weet wat ze kunnen doen om te helpen. Duurzame afwateringssystemen (SUDS), zoals regentonnen en groene daken, kunnen het verschil maken. Maar hoe leer je mensen hierover? Mijn naam is Kees en ik doe mee aan experimenten om meer te weten te komen over het onderzoek aan de Universiteit Twente. In deze Kees Study deed ik mee aan het onderzoek van Dr. Carissa Champlin van de afdeling Urban and Regional Planning van de faculteit ITC.

Foto van Kees Wesselink - Schram
Kees Wesselink - Schram
Close-up van het bordspel Sudsbury 2.0, een spel ontwikkeld voor klimaatbewustzijn en stedelijke planning.

Toen Carissa me uitnodigde om deel te nemen aan haar onderzoek door een serious game te spelen, aarzelde ik geen moment. Als liefhebber van bordspellen is het combineren van een hobby en wetenschap het leukste dat er is. Het spel dat we speelden, Sudsbury 2.0, is een serious game over klimaatadaptatie, specifiek gericht op duurzame stedelijke afwateringssystemen of SUDS (Sustainable Urban Drainage Systems) in het Engels. In het Climate Action Programme van de TU Delft was Carissa een van de ontwerpers van SudsBury 2.0.

Spelend leren

Carissa's werk richt zich op het overbruggen van de kloof tussen wetenschappers, praktijkmensen, studenten en andere bewoners. Ze doet onderzoek naar ontwerp, planning en modelbouw voor collectieve actie voor veerkrachtige en klimaatadaptieve steden en regio's. Een serious game als Sudsbury 2.0 is slechts een van de voorbeelden. Het unieke aan Sudsbury 2.0 is dat het niet alleen om spelen gaat. Het gaat over samen leren en nadenken.

Het idee achter games zoals Sudsbury 2.0 is om een ruimte te creëren waar planners, burgers en andere belanghebbenden elkaar kunnen ontmoeten en van elkaar kunnen leren. In een van haar onderzoek ontdekte Carissa dat serious games kennis kunnen losmaken bij verschillende doelgroepen door complexe rekenmodellen te vereenvoudigen tot tastbare, interactieve formats.

Hoe Sudsbury 2.0 werkt

In de kern gaat Sudsbury 2.0 over het aanpakken van extreme regenval in stedelijke gebieden. Spelers spelen als bewoners van een fictieve wijk en moeten investeren in maatregelen om overstromingen te voorkomen, zoals het kopen van een regenton of het installeren van groene daken. Elke beslissing brengt nadelen met zich mee. Sommige maatregelen zijn duur, terwijl andere veel kostbare ruimte in beslag nemen. Sommige maatregelen, die met planten, liepen zelfs het risico om kapot te gaan tijdens extreme droogte.

Het spel is enigszins asymmetrisch. Huiseigenaren en huurders hebben verschillende hoeveelheden besteedbaar inkomen en je hebt bijvoorbeeld wel een tuin nodig om een vijver te kunnen aanleggen. Sommige investeringen zorgen ervoor dat de buurt vooral beter bestand is tegen zware regenval, terwijl andere vooral de leefbaarheid vergroten. Beide zijn nodig om het spel te winnen. Dit dwingt spelers niet alleen na te denken over wat het beste voor hen is, maar ook over hoe ze kunnen samenwerken om de buurt veilig te houden.

Sudsbury redden

Als onderdeel van deze Kees Study sloot ik me aan bij een groep van andere deelnemers in de bibliotheek in Enschede om Sudsbury 2.0 te spelen. Als liefhebber van bordspellen voelde ik me meteen thuis, ook al was dit geen gewone spelletjesavond. Elke beurt keken we met z'n allen naar mogelijke investeringen. Sommige 'buren' werkten samen om te beginnen met grotere investeringen, terwijl anderen begonnen met sparen.

Om een investering te doen, moesten we quizvragen over onze investering correct beantwoorden. Bij elke ronde kregen we te maken met stormen en elk gebrek aan voorbereiding betekende ondergelopen straten en een afname van de leefbaarheidsscore van de buurt. Hoewel we technisch gezien streden om de meeste klimaatvriendelijke investeringen te doen, was het echte doel om te voorkomen dat de buurt zou overstromen.

Een groep spelers speelt het bordspel Sudsbury 2.0 in de bibliotheek van Enschede.

Het echte leven bespreken

Helaas heb ik niet gewonnen, maar het echte succes was het gesprek. Tijdens het spel hadden we het niet alleen over strategieën, maar ook over wat er nodig is om deze ideeën in het echt uit te voeren. Wat me het meest opviel aan Sudsbury 2.0 was hoe het een ontmoedigend onderwerp veranderde in iets laagdrempeligs en boeiends. Het is makkelijk om je machteloos te voelen bij grote uitdagingen zoals overstromingen in steden, maar dit spel liet me de oplossingen zien die je nu zelf al kan toepassen.

Nu steden te maken krijgen met extremer weer als gevolg van klimaatverandering, kunnen games zoals Sudsbury 2.0 belangrijke hulpmiddelen zijn om burgers te betrekken bij de besluitvorming. Ze vereenvoudigen complexe systemen en maken abstracte zaken tastbaar. In plaats van alleen maar te praten over 'klimaatbestendigheid', bouw je er actief aan in een leuke ervaring. En wie weet win ik de volgende keer en word ik wel ereburgemeester van Sudsbury.

Kom studeren aan de Universiteit Twente

Vond je dit een boeiend artikel? Dan vind je deze studieprogramma's misschien ook interessant.

Gerelateerde verhalen