"Sinds mijn veertiende ben ik geïnteresseerd in filosofie. Ik was dat kind dat constant vroeg: 'Maar waarom? Hoe werkt dat? Wat betekent dat?' Ik herinner me hoe mijn docent godsdienst op de middelbare school ons een les in filosofie en ethiek aanbood, en ik was een van de vijf studenten die die kans meteen grepen. Eindelijk een vak waar ik al die vragen kon stellen waar ik al zo lang mee zat!
Ik heb mijn bachelor Filosofie gedaan aan de Universiteit van Bristol, en toen ik besloot een master te volgen, wist ik dat ik een tweejarige Engelstalige opleiding in het buitenland wilde doen, met focus op de filosofie van de wetenschap. Ik wilde niet in één jaar door de stof heen jagen, maar me op een dieper niveau met filosofie bezighouden. Dat beperkte mijn opties in Europa behoorlijk, aangezien de meeste masteropleidingen in filosofie slechts één jaar duren.
Ik ben blij dat ik uiteindelijk de master Philosophy of Science, Technology & Society (PSTS) aan de Universiteit Twente ben gaan studeren, omdat ik leer over actuele zaken in de samenleving. Wat is bijvoorbeeld de impact van technologie op wetenschappelijke en cognitieve mogelijkheden? Wat is wetenschap? Hoe beïnvloedt technologie de geest en het lichaam?
Diversiteit
Deze opleiding is perfect voor mensen zoals ik, die nieuwsgierig zijn naar de wereld en niet in één hokje geplaatst willen worden. Ik vind het geweldig hoe de studie wetenschap, technologie, ethiek en hoe de wereld werkt, samenbrengt. De studenten hebben allerlei achtergronden - ingenieurs, ambtenaren, ondernemers, wiskundigen, noem maar op. Het horen van hun standpunten tijdens discussies en het samenwerken heeft mijn ervaring verrijkt.
Je moet veel lezen in deze filosofie master, dus als je niet van lezen houdt, kan het een uitdaging zijn. En ja, er wordt ook veel geschreven. Maar je krijgt ook praktische opdrachten - alles wat ik leer is gebaseerd op de praktijk - en dat is het beste!
Praktische opdrachten
Zo heb ik onlangs een gezamenlijk essay geschreven met een andere student waarin we onderzochten hoe media en politieke teksten in Duitsland en Hongarije de gevoelens en overtuigingen van mensen over klimaatverandering beïnvloeden. We onderzochten wetenschappelijke literatuur en meer algemene media-inhoud, zoals artikelen, beleidsdocumenten en social media posts. We bekeken de taal, de beelden en de algehele emotionele toon van de communicatie.
We ontdekten dat de media in beide landen vaak zeer emotionele taal gebruiken, vooral op social media. Dit soort taal kan de publieke opinie beïnvloeden, waardoor dingen veel erger lijken dan ze zijn. De focus ligt vaak op het negatieve—op alles wat misgaat—terwijl positieve ontwikkelingen vaak worden genegeerd. Dit houdt de emoties van mensen hoog, wat bepaalde politieke agenda’s kan sturen. Deze opdracht was een goed voorbeeld van hoe filosofie, wetenschap en de manier waarop de maatschappij met technologie en media omgaat, met elkaar verbonden zijn.
De grote vragen van morgen
Het maken van een verslag voor de module TechnoLab was een van de projecten die ik erg spannend en uitdagend vond. Mijn projectgroep moest een reeks artikelen schrijven die leidde tot een conclusie over een technologie van onze keuze, wat het nog moeilijker maakte omdat we zelf het onderwerp moesten kiezen. Uiteindelijk kozen we ervoor om “Duurzame AI” te onderzoeken vanuit twee invalshoeken: hoe AI kan worden gebruikt voor duurzaamheid en wat het betekent om AI zelf duurzaam te maken.
We ontdekten dat de rol van AI in duurzaamheid goed is onderzocht, maar dat de duurzaamheid van AI zelf, gezien het buitensporige energieverbruik, de herkomst van materialen en de werkmethoden, grotendeels onderbelicht blijft. Toen we de discussies over AI analyseerden met de drie pijlers van duurzaamheid—milieu, sociaal en economisch, die nauw verbonden zijn met de Duurzame Ontwikkelingsdoelen—kwamen we erachter dat duurzaamheid niet centraal staat; vooral sociale duurzaamheid ontbreekt. Dit roept vragen op over of AI echt ‘groen’ kan zijn of dat het een geval van greenwashing is.
Toekomstplannen
Ik ben mijn opties voor de toekomst nog aan het verkennen, ik overweeg een PhD of een terugkeer naar mijn vorige carrière in het hoger onderwijs, maar nu met een dieper inzicht en meer inzicht. Of ik nu in het onderwijs werk, bij de overheid of in de journalistiek, ik wil met mensen blijven werken. De mogelijkheden zijn eindeloos en ik ben ervan overtuigd dat de vaardigheden die ik heb ontwikkeld van onschatbare waarde zullen zijn voor welk carrièrepad ik ook kies.”
