Tanja Kruijer en Bianca van den Heuvel doen allebei de Master Public Management aan de Universiteit Twente. Tanja is teammanager JGZ bij de Veiligheidsregio Kennemerland, Bianca werkt als coördinerend specialistisch adviseur Dier bij de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA). Samen volgden ze de module ‘Organisatie en HR-management. De combinatie van studie met werk en gezin is pittig, zo concluderen ze samen, maar levert ook veel moois op.
‘Beetje geslapen Tanja?’
‘Als een roos, dat heb ik meestal na mijn lesdag in Utrecht. Dan ben ik moe, maar voldaan. Heb jij dat ook?
‘Ja, zo’n dag is intensief, maar het is ook een cadeautje. De colleges zijn interessant en het is heerlijk om met andere professionals uit de publieke sector samen een dag in de week te hebben waarop je kunt sparren over zaken waar je tegenaan loopt. Hoewel iedereen uit een andere hoek komt, staan we in de basis voor dezelfde problemen. Dat vind ik mooi om te zien.’
‘Ja, dat vind ik ook erg inspirerend. Tijdens zo’n lesdag wissel je veel ervaringen met elkaar uit, en het mooie is, dat het vaak ook persoonlijke gesprekken zijn. Ik ben nog maar een half jaar bezig met de master, maar heb voor mijn gevoel nu al echt een band met de deelnemers opgebouwd. En ik mag nog twee jaar!’
‘Ja, dat is een leuk vooruitzicht. Ik heb er al weer twee jaar opzitten. Het plan van aanpak voor mijn masterthesis is goedgekeurd, dus ik ga beginnen! Het is de bedoeling dat het onderzoek nieuwe informatie voor de NVWA oplevert, zodat mijn werkgever er iets mee kan. Ik ga die wekelijkse lesdagen wel missen hoor.’
‘Ik snap wat je bedoelt, hoewel je natuurlijk wel ineens heel veel tijd gaat overhouden. Het blijft toch best strak plannen, zo’n studie. Ik werk 32 uur en heb een gezin met drie kinderen, dan is het best druk om er nog een studie naast te doen. Hoewel ik eerlijk moet zeggen dat mijn werkgever mij erg tegemoetkomt door mij de lesdag onder werktijd te laten volgen. En hij bekostigt de opleiding. Overigens heb ik geen taakverlichting: wat ik eerst in vier dagen deed, doe ik nu in drie dagen. En dat lukt steeds beter, omdat ik anders ben gaan werken. Efficiënter, dus ook dat is winst.’
‘Dat is dan mooi meegenomen! Mijn werkgever financiert mijn opleiding gelukkig ook, en ik krijg een halve dag per week tijd om de colleges te volgen. Ik zie het echt als een blijk van waardering van mijn werkgever dat ik dit mag doen. Maarre, hoe doe jij dat met je gezin Tanja? Zie jij je kinderen nog wel eens?’
‘Haha, dat zou wel heel erg zijn. Natuurlijk zie ik ze. Gemiddeld ben ik twintig uur per week aan mijn studie kwijt, inclusief de lesdag. Ik studeer veel ’s avonds en de woensdag- en zondagochtend zijn mijn vaste studiemomenten. Op de momenten dat ik niet studeer, ben ik er ook echt voor mijn gezin. Dat betekent wel dat de sociale contacten even op een lager pitje staan.’
‘En jij, bang voor het zwarte gat?’
‘Nee, hoor, genoeg te doen! Ik werk fulltime en kan straks weer wat meer tijd aan mijn familie, vrienden en hobby’s kan gaan besteden. Ik ben dol op stijldansen en de tijd daarvoor heb ik de afgelopen jaren wel eens gemist. Het gekke is, dat je van tevoren denkt dat het volgen van zo’n opleiding allerlei praktische belemmeringen gaat opleveren. Maar als je er eenmaal mee bezig bent, vindt het zijn weg wel.’
‘Dat herken ik heel erg! Je moet het gewoon doen en je laten verrassen door de energie die je ervan krijgt.’
‘Precies, iedereen volgt deze master omdat hij dat wil, en niet omdat hij dat moet. Dat schept een hele positieve vibe.’
‘En waardevolle contacten voor het leven!’