Het ITC wordt faculteit van de UT
In 2010 werd het International Institute for Geo-Information Science and Earth Observation (ITC) officieel onderdeel van de UT, als zesde faculteit. Het instituut, eerder opgericht dan de UT, kent een lange en bijzondere historie.
Prof. dr. ir. Willem Schermerhorn, hoogleraar in het landmeten, waterpassen en geodesie aan de TU Delft, bezoekt in 1949 het hoofdkantoor van de Verenigde Naties in Lake Success. De VN vraagt hem om in Nederland een International Training Centre for Aerial Survey (ITC) op te zetten. De tweeledige missie van dit opleidingsinstituut: het versterken van kennis en vaardigheden van studenten uit ontwikkelingslanden (met als doel het functioneren van organisaties in die landen te verbeteren) en het gebruiken van geospatiale oplossingen voor nationale en mondiale problemen. Het ITC zal dus niet alleen gaan opleiden, maar het moet ook een internationaal onderzoeksinstituut worden dat samenwerkingsprojecten start op het gebied van geo-informatiewetenschappen en aardobservatie, en technische adviezen geeft.
In 1950 richt de Nederlandse overheid het ITC op in het kader van het beleid op ontwikkelingssamenwerking. Professor Schermerhorn, betrokken vanaf het begin, wordt de eerste rector. De Nederlandse naam van het instituut is het Internationaal Instituut voor Luchtkartering, maar het behoudt de afkorting ITC.
In 1951 starten de eerste studenten hun opleiding aan het ITC. Het kleine en informele instituut huist dan nog in bij de TU Delft. Vijf jaar later neemt het haar intrek in een modern nieuwbouwpand in Delft. In het gebouw wordt niet alleen onderwijs gegeven, de studenten wonen er ook. Net als Schermerhorn zelf, die een penthouse heeft op de bovenste verdieping.
Het huisvesten van de studenten in het gebouw waar ook college wordt gegeven, is volledig in lijn met de visie van Schermerhorn. Volgens hem heeft het ITC niet alleen een wetenschappelijke verantwoordelijkheid richting de studenten, maar ook een sociale. Door de studenten – die voor een langere periode ver van huis zijn – in één gebouw te laten wonen en studeren, ontstaat er een speciale band. Niet alleen onderling, maar ook met het instituut, dat zo hun ‘thuis’ wordt. Alles binnen het ITC was gericht op het welbevinden van de student, en dat is nog steeds zo. Het huidige ITC-gebouw is zo ingericht dat de interactie tussen studenten en staf wordt bevorderd. Zo kunnen studenten en medewerkers bijvoorbeeld op vaste tijden op een paar centrale plekken in het gebouw gezamenlijk gratis koffie of thee drinken.
In 1971 besloot de Nederlandse overheid dat het ITC in het kader van een goede spreiding van de Nederlandse opleidingsinstituten moest verhuizen naar Enschede. Het nieuwe pand leek in niets op het gebouw in Delft: twee torens en een lange gang ertussen. Er was meer ruimte voor staf en studenten, maar de afstand tussen de twee groepen (en tussen de studenten en staf onderling) was te groot. Er werd daarom al snel opdracht gegeven voor een gloednieuw gebouw aan de Hengelosestraat, waar het ITC in 1996 introk en nog steeds is gehuisvest.
In de ruim 68 jaar dat het ITC bestaat, hebben ruim 22.000 studenten uit 175 verschillende landen er een opleiding genoten. Het instituut heeft een zeer internationaal karakter en studenten en staf vormen een bijzonder hechte groep. Nadat het ITC in 2010 officieel onderdeel werd van de UT, gaven zij dan ook aan dat ze graag in hun eigen ‘thuis’ in het centrum van Enschede willen blijven. Ondertussen zijn er echter vergevorderde plannen om het ITC een plek te geven op de campus. Een mooie toevoeging voor de UT, maar of hun nieuwe gebouw ook weer een echt thuis kan worden, dat het sociale karakter van het ITC tot bloei brengt, is nog maar de vraag.