Maandag 14 maart 2022
Je leert jezelf pas écht kennen door activiteiten naast je studie
Sarthak: ‘Timon, goedemorgen. Is dat een luchtbuks achter je?’
Timon: ‘Ja, klopt. Ik denk trouwens niet dat je er iemand mee kunt doodschieten. Tenminste dat hoop ik, haha! Ik woon in een oud studentenhuis aan de Emmastraat in Enschede. Sinds 1970 wonen hier studenten. Ik ben momenteel de ‘oudste’, dus ik heb de grootste kamer. Met een oude bibliotheek... en dit geweer.’
Sarthak: ‘Hoe is het leven in jullie studentenhuis?’
Timon: ‘We zijn een soort familie. We eten en doen leuke dingen samen. En we letten op elkaar. Mijn huisgenoten zeggen wel eens: ‘geen leuke activiteiten voor jou, je moet studeren’. Ik heb echt moeten leren om zelfstandig te studeren. Als ik alleen in een of andere studio had gewoond, had ik veel meer moeite gehad met de overgang van de middelbare school naar de universiteit.’
Sarthak: ‘Hoe kwam het dat je Technische Geneeskunde ging studeren aan de UT?’
Timon: ‘Ik probeerde het menselijk lichaam en economie te combineren in één studie, maar dat lukte niet helemaal. Toen stuitte ik op Technische Geneeskunde. Dat triggerde me meteen.’
Sarthak: ‘Ik zag dat je nu bent overgestapt naar Industrial Engineering and Management. Waarom?’
Timon: ‘Ik denk dat deze studie meer deuren opent. Als industrieel ingenieur kan ik overal naartoe en zeggen: dit zijn mijn kwaliteiten en ambities. Misschien maakt dat me niet de ideale universiteitsstudent. Of misschien juist wel. Studeren gaat voor mij over zoveel meer dan de inhoud van een opleiding.’
Sarthak: ‘Zoals wat?’
Timon: ‘Toen ik in Twente kwam, dook ik meteen in het studentenleven. Ik werd lid van Audentis, een studentenvereniging, en een half jaar later ging ik bij een dispuut. Ik heb een jaar in de universiteitsraad gezeten. Momenteel werk ik voor het persoonlijke ontwikkelingsteam van de Student Union en heb ik een baan bij een start-up. En vorig jaar werd ik lid van het Studentenkabinet.’
Sarthak: ‘Ja, daar heb ik over gelezen en kom ik zo op terug. Maar ik wist niet dat je bij een start-up werkt. Wat doen jullie?’
Timon: ‘Het bedrijf heet WellBased. Ons doel is om jongeren voor te bereiden op de maatschappij, door ze te leren om met zichzelf en anderen om te gaan. We bieden een online platform voor middelbare scholen, met allerlei workshops op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. Docenten kunnen deze workshops geven met slechts tien minuten voorbereidingstijd. Ze zijn bedoeld om leerlingen te helpen hun interesses en hun sterke en zwakke punten te leren kennen. En om hen soft skills te leren, zoals feedback geven of spreken voor een groep mensen. Dit helpt kinderen om makkelijker met elkaar te praten. En het voorkomt bijvoorbeeld pesten.’
Sarthak: ‘Interessant! Dan het Studentenkabinet. Ik begrijp dat jij de ‘minister-president’ bent. Hoe werd je dat?’
Timon: ‘Ja, dat klopt. ‘Minister-president’. Telkens als ik dat hoor moet ik blozen. Om eerlijk te zijn heb ik me gewoon aangemeld toen ik een oproep zag. Het Studentenkabinet is een initiatief van alle Nederlandse universiteiten. Ons doel is om de aandacht van politici te vestigen op de lange termijn. Daarvoor gebruiken we de relatief rustige tijd in de media direct na de landelijke verkiezingen, terwijl partijen een nieuw kabinet vormen. We willen laten zien dat de wetenschap kant-en-klare oplossingen heeft voor grote vraagstukken waar we nú iets aan moeten doen, zoals klimaatverandering, democratie en gezondheidszorg.’
Sarthak: ‘Als ik zo met je praat, krijg ik het gevoel dat je echt betrokken bent bij de gemeenschap en de samenleving. Waar komt dat vandaan?’
Timon: ‘Het is in de loop der jaren gegroeid. Ik ben een sociaal persoon en vrij zeker over mezelf – sommigen vinden me misschien zelfs arrogant. Maar ik ben ook wel eens onzeker. Toen ik net begon met studeren, moest ik bijvoorbeeld veel dingen zelf uitzoeken. Toch weet ik ook wel dat ik bevoorrecht ben en dat ik veel kansen krijg om een verschil te maken. Wat me ook motiveert, is dat de maatschappij de laatste jaren is verhard. Mensen lijken meer bezig met het creëren van tegenstellingen dan met het bouwen van bruggen. Kijk maar naar de twee of drie partijen in de universiteitsraad. Die willen in het algemeen hetzelfde, dus kunnen ze net zo goed hun krachten bundelen.’
Sarthak: ‘Wat zou je graag willen veranderen op de UT?’
Timon: ‘De universiteit zou zich nog meer mogen richten op challenge-based learning, met echte maatschappelijke uitdagingen. Zodat studenten leren om de meest praktische oplossingen te bedenken. En een mindset ontwikkelen waarin ze theorie gebruiken om echte problemen aan te pakken. Ook zou ik graag zien dat de UT nog meer een plek wordt waar studenten de tijd en ruimte hebben om dingen te doen naast hun studie. Extracurriculaire activiteiten helpen om je interesses te verkennen. Ik weet dat niet iedereen zich een studievertraging kan veroorloven. Maar als het aan mij ligt, zorgt de UT ervoor dat meer studenten interessante functies kunnen doen naast hun opleiding.’
‘Op de lange termijn hoop ik dat we de diverse universiteit worden die we willen zijn. Ik denk dat we daar een fout hebben gemaakt, een aantal jaar geleden; we wilden te snel veranderen. De instroom van studenten uit het buitenland en het gebruik van het Engels hebben wat weerstand opgeroepen. We moeten ons niet alleen richten op het nastreven van onze visie, maar ook zorgen dat we iedereen meekrijgen in de beweging. Ik weet dat Sterre Mkatini, onze Diversity & Inclusion Officer, heel goed werk doet door te zorgen dat iedereen zich veilig voelt en deel uitmaakt van de UT-gemeenschap.’
Sarthak: ‘Je intenties zijn nobel. Ik hoop dat de veranderingen die je wilt zien er ook komen. Ze beginnen met studenten zoals jij.’
Timon: ‘Misschien. Maar het gaat niet alleen om mij of om studenten zoals ik. Het is een beetje zoals wanneer ik een feestje geef. Ik vermaak me altijd het best als ik weet dat andere mensen het ook naar hun zin hebben.’