Maandag 28 november 2022
Karina: ‘Maaike, wat leuk dat ik jou mag interviewen. Laten we beginnen met jouw rol bij de UT. Hoe ziet een werkweek eruit voor jou?’
Maaike: ‘Elke dag begint met ons teamoverleg. We vergaderen hooguit een uur en praten elkaar bij over wat we aan het doen zijn, wat er op de agenda staat en of we ergens bij moeten zijn. Altijd met als doel om lezers op de hoogte te houden van alles wat met de UT te maken heeft. Daarna gaat iedereen afspraken maken, interviewen en verhalen schrijven. Ik kijk als hoofdredacteur vooral naar de grote lijnen voor de website, het Campus Magazine en de specials. Ik ben echt de manager van het team. Dat wil zeggen dat ik de kwaliteit van U-Today bewaak en me bezighoud met personeelszaken en financiën. Heel af en toe maak ik nog zelf verhalen, want dat is uiteindelijk het allerleukste.’
Karina: ‘Waar komt die voorliefde vandaan?’
Maaike: ‘Toen ik elf jaar oud was, wist ik al dat ik journalist wilde worden. Op die leeftijd vertelde ik al verhalen en schreef ik hele schriften vol met allemaal fictie. Later ontdekte ik dat de studie journalistiek bestaat. Ik wist meteen dat deze opleiding iets voor mij was. Ik vind namelijk dat iedereen recht heeft op goede, betrouwbare informatie en daarom werk ik graag voor een onafhankelijk nieuwsmedium.’
Karina: ‘Hoe ziet jouw carrièrepad er tot nu toe uit?’
Maaike: ‘Ik studeerde in 2000 af als journalist aan de Hogeschool Windesheim. Mijn afstudeerstage liep ik bij de Twentsche Courant Tubantia, omdat ik graag in deze regio wilde blijven vanwege de liefde. Het was in die tijd heel moeilijk om een vaste baan te krijgen bij de krant. Daarom ging ik aan de slag als medewerker op het stagebureau van de UT. Dat vond ik hartstikke leuk, omdat ik studenten hielp met hun zoektocht naar een goede stageplek. Het was alleen jammer dat het werk niks met journalistiek te maken had. Wel vond ik de omgeving met studenten heel fascinerend.’
Karina: ‘Hoe kwam je bij U-Today terecht?’
Maaike: ‘Er kwam een plek vrij voor een journalist bij het toenmalige UT-Nieuws en ik werd uitgekozen na mijn sollicitatie. We hebben het over 2002. Ik zit hier dus al twintig jaar. In 2011 kregen we een nieuwe hoofdredacteur. Zij ging na vijf jaar een andere uitdaging aan en voor mij was dat het perfecte moment om haar functie over te nemen. Ik was bovendien al jaren onderdeel van de redactie, dus kende het klappen van de zweep en de gevoeligheden die spelen binnen een academische omgeving. Met veel dank aan de lessen van beide voorgangers ben ik de hoofdredacteur die ik nu geworden ben.’
Karina: ‘Ik ben benieuwd hoe U-Today de afgelopen tien jaar is veranderd. Kun je daar wat meer over vertellen?’
Maaike: ‘Er is vooral veel veranderd door digitalisering. We hadden eerst een wekelijkse krant, wat daarna een maandelijks magazine werd. In 2017 verdween het magazine en gingen we volledig digitaal, met een nieuwe website. De naam UT-Nieuws veranderde in U-Today, zodat we de groeiende internationale doelgroep beter konden bedienen. We startten met nieuwsbrieven, social media en hebben een app in het leven geroepen. Tegenwoordig is dat allemaal heel normaal, maar toen moesten we alles bedenken en uitzoeken. Het leuke en uitdagende is: die digitalisering is altijd gaande.’
Karina: ‘En wat als je tien jaar vooruitkijkt?’
Maaike: ‘Dat is heel moeilijk om te zeggen, omdat het medialandschap zo snel verandert. We proberen in ieder geval altijd te kijken naar – en mee te gaan met – de ontwikkelingen. Nu denken we bijvoorbeeld na over het gebruik van TikTok. Moeten we daar iets mee? Ook zijn we bezig met een podcast. Is dat de toekomst? Voor ons zijn dat soort dingen nieuw. We willen zo veel mogelijk ontdekken. Het belangrijkste is dat we al onze doelgroepen blijven bereiken met kwaliteitsjournalistiek. Alleen de manier waarop we dat doen, verandert steeds.’
Karina: ‘We hebben het nu vooral over de toekomst van U-Today. Hoe denk je dat jouw toekomst eruitziet?’
Maaike: ‘Ik wil altijd in beweging zijn. Dat klinkt misschien gek uit de mond van iemand die al twintig jaar op dezelfde plek zit, maar zo voelt het niet voor mij. Ik heb in al die jaren allerlei cursussen en opleidingen gevolgd, die me veel hebben gebracht. Zowel op persoonlijk als professioneel vlak. Heel tof dat dit kan op de UT. Het is moeilijk om te zeggen wat ik nog echt graag wil doen tijdens mijn carrière – ik houd niet van bucketlists –, maar ik wil me altijd blijven ontwikkelen als leidinggevende. Binnenkort start ik met een nieuwe training op het gebied van coachend leiderschap.’
Karina: ‘Wat voor een leidinggevende ben je?’
Maaike: ‘Ik hoop dat mijn team me ziet als een transparante en open leidinggevende. Iemand die niet erboven staat, maar meewerkt. Ik durf knopen door te hakken en mijn deur staat altijd open. Vind het belangrijk dat ik benaderbaar ben, zorg draag voor m’n team en ik wil dat collega’s goed in hun vel zitten. Alleen dan kun je onder druk presteren en halen we het beste in elkaar naar boven. We gaan regelmatig samen lunchen, maken uitstapjes en lachen veel en hard met elkaar. Dat hebben we nodig om af en toe te relativeren. Ik vind je trouwens een goede interviewer, Karina. Kun je niet bij ons komen werken, haha?’
Karina: ‘Wat leuk dat je dat zegt. Ik vind het ook erg tof om te doen. In het verleden heb ik best veel geïnterviewd en geschreven, dus heb er wat ervaring mee. Leuk om zoveel over jou te horen, Maaike. Dank daarvoor. Ik heb veel nieuwe dingen gehoord, terwijl ik dacht dat ik al veel over jouw werk wist!’
Maaike: ‘Mooi zo. Bedankt voor het leuke gesprek!’