Maandag 14 november 2022
Buiten je comfortzone wacht de wereld
Janet: ‘Waarom ben je president bij de ESN geworden?’
Lucas: ‘Ik deed een master in business administration, maar ik vond mijn specialisatie niet leuk. Alle basisvakken had ik al, dus wilde ik er iets naast doen. Ik houd van de internationale community. De sfeer die andere nationaliteiten en culturen meebrengen. Daar wilde ik me voor inzetten. ESN wil dat internationale studenten zich thuisvoelen op de UT, een leuke studietijd hebben en zich hier ook kunnen vestigen.’
Janet: ‘Waar ben je het meest trots op?’
Lucas: ‘Dat is denk ik Sports Monday, een wekelijks evenement dat we vorig jaar introduceerden. Elke maandag konden studenten clinics volgen in verschillende sporten. Het valt voor internationale studenten niet mee om een geschikte sport te vinden en aansluiting te krijgen bij sportverenigingen. Tijdens een van de eerste Sports Mondays ontstond een beach volleyball team. Dat is een hechte vriendenclub geworden. Dat is precies waar de ESN voor staat. We maken het mogelijk dat mensen elkaar ontmoeten en relaties opbouwen.’
Janet: 'Dat snap ik helemaal. Ik was ook ooit een internationale student, dus ik begrijp de problematiek. Wat vind jij het belangrijkste probleem dat we moeten oplossen voor internationals?
Lucas: ‘Er is nog best veel verschil tussen Nederlandse en internationale studenten. Nog niet alle (sport)verenigingen zijn eraan toe, of doen internationalisering ‘omdat het moet’.
Ik merk dat ik voor veel ‘internationals’ de eerste Nederlander ben die ze ontmoeten en die tijd voor ze neemt. En dan is er natuurlijk de huisvestingsproblematiek. Het is voor internationale studenten dubbel lastig om een woning te vinden. Ook omdat studentenhuizen met alleen Nederlanders toch een drempel ervaren om iemand uit een ander land in huis te nemen.’
Janet: ‘Hoe denken Nederlandse studenten over internationale studenten?’
Lucas: ‘Dat ligt eraan, aan wie je het vraagt. Mijn voetbalclub is bijvoorbeeld heel internationaal en inclusief. Maar je hebt ook studenten die het lekker Nederlands willen houden. En die nemen er niet snel een internationale gast bij.’
Janet: ‘En wat kunnen we daaraan doen?’
Lucas: ‘Mensen zelf laten ervaren wat het oplevert als ze bepaalde vooroordelen aan de kant zetten. Onbekend maakt onbemind, zo simpel is het. Soms moet je uit je comfortzone om nieuwe mensen tegen te komen. Als je dat eenmaal doet, levert dat mooie ontmoetingen op. Vorig jaar heb ik Nederlandse studenten uitgenodigd voor een internationaal feest. Ze mochten gratis naar binnen. Voorwaarde was dat ze een uur moesten blijven. De meesten vonden het zo leuk dat ze die avond het licht uitdeden.’
Janet: ‘Welke plek op de campus raad je aan voor internationale studenten?’
Lucas: ‘Poeh… dat zijn er zoveel. Maar ik denk vooral aan alle verenigingen. Je kunt jaren op de campus leven zonder je ooit te vervelen. Je kunt er alle denkbare sporten doen en meedoen aan allerlei culturele activiteiten. Ik merk wel dat lang niet iedereen alle mogelijkheden kent – laat staan benut. Daarnaast heb je in de stad ook internationaal georiënteerde cafés, zoals de Update.’
Janet: ‘En ik hoorde ook iets over een internationale comedy night. Kun je daar meer over vertellen?’
Lucas: ‘Jazeker! Die was in november. Ik werk al een paar jaar in het theater als barman. Vorig jaar heb ik er stagegelopen en me beziggehouden met marketing. Dat vind ik heel interessant, omdat je je daarmee op het kruispunt van communicatie en gedragsbeïnvloeding begeeft. Mijn opdracht was om een internationaler publiek te trekken. Probleem is dat de meeste theatervoorstellingen in het Nederlands zijn. Zo kwam ik op het idee van een internationale comedy-show. Dat was een groot succes, dus ik hoop dat ESN het volgend jaar nog eens organiseert!’
Janet: ‘Dat hoop ik ook. En dan kom ik zeker kijken!’