Maandag 11 april 2022
Betrokkenheid creëren
Sevim: ‘Hoi Maarten, het is alweer even geleden dat we koffie hebben gedronken. Deze interviewafspraak deed me ook denken aan de eerste keer dat we elkaar ontmoetten, tijdens een lunchafspraak in De Waaier…’
Maarten: ‘Wauw, jouw geheugen is beter dan het mijne, Sevim. Waar hadden we het toen over?’
Sevim: ‘Ik deed toen mijn bachelor Advanced Technology aan de UT. Ik vroeg je onder andere of je nog tips voor mij als student had. Professioneel na-apen, zei je. Nou, dat advies heb ik ter harte genomen. Het is nu nog steeds mijn mantra!'
Maarten: ‘Ik ben blij dat je dat nog weet. Voor onze lezers: professioneel na-apen betekent dat je goed kijkt naar wat andere mensen doen. Als je het leuk vindt hoe ze iets doen, 'kopieer' je dat deel en maak je het eigen. Ik vind het nog steeds een geweldige manier om te leren.
Maar goed, Sevim. Officieel heb je de UT al een tijdje geleden verlaten. Dus waarom doe je mee aan deze interviewreeks?'
Sevim: ‘Nou, jij was toch degene die zei dat ik de wereld moest verkennen? Dat heb ik gedaan! Ik heb mijn master in Oxford gehaald en werk nu bij de Europese Commissie in Brussel als beleidsadviseur. Hoewel ik officieel geen onderdeel meer ben van de UT, voel ik me nog steeds sterk verbonden met de campus. Ik ben net lid geworden van het Young Twente Board. En ik spreek mijn vrienden, mentoren en andere dierbare mensen in Enschede nog vaak. Op die manier probeer ik een bijdrage te leveren door ideeën te delen. Ik denk dat de UT me daarom hier heeft uitgenodigd!’
Maarten: ‘Je hebt helemaal gelijk, ik was je aan het plagen. Wat doe je precies in Brussel?’
Sevim: ‘Meerdere dingen eigenlijk. Kort gezegd: ik zet mijn kennis en vaardigheden als ingenieur in om het EU-beleid en de politiek te verbeteren. Mijn achtergrond ligt in energie en klimaat. Dat is het beleidsterrein waar ik me op richt, maar ik werk voor verschillende teams. Ik zit bijvoorbeeld in het team dat een strategie uitstippelt voor de stijgende energieprijzen.
Sinds kort ben ik ook werkzaam op de digitale afdeling, waar ik bezig ben met dataservices. En sinds een paar maanden maak ik deel uit van de afdeling communicatie. Ik help hen in hun missie om authentieke EU-content te creëren. Sinds ik in Brussel werk, deel ik verhalen over het Europese energie- en klimaatbeleid op mijn persoonlijke Instagram-account. Ik maak infographics en probeer dingen zo te delen dat het ook interessant is voor mijn vrienden. Tot nu toe gaat het best goed. Ik krijg berichten als: hey, ik ben nooit een grote fan van de EU geweest, maar ik vind je content leuk. Dat is het grootste compliment dat ik kan krijgen.’
Maarten: ‘Ik weet dat je niet zo’n geduldig mens bent – en dat bedoel ik als compliment. Je hebt een inherente snelheid in het leven. Maar nu werk je in een van de langzaamste organisaties die ik ken. Hoe ga je daarmee om?’
Sevim: ‘Allereerst: het is niet zo langzaam als je zou denken. Let wel, het gaat om 27 landen die een overeenkomst proberen te sluiten! Als mijn vrienden en ik samen op skivakantie gaan, is dat vaak al een grote discussie: waar gaan we heen, waar verblijven we, et cetera. En dat zijn maar zes mensen. In de EU hebben we verschillende culturen, verschillende talen, verschillende nationale belangen… In die context is het bereiken van consensus een meesterwerk.’
Maarten: ‘Hmm, ik begrijp het. Maar zelfs als dingen onvermijdelijk langzaam gaan, kan dat frustrerend zijn, toch?'
Sevim: ‘Ik merk dat het heel erg afhangt van het team waarmee je werkt. Soms is het frustrerend, dat kan ik niet ontkennen. Maar je moet ervaren mensen vinden die met jonge talenten willen werken. Het communicatieteam waarin ik zit, is bijvoorbeeld erg jong en snel. Soms ben ík degene die moeite heeft met de snelheid!'
Maarten: ‘Over communicatie gesproken: ik wil je ook vragen naar je activiteit op Instagram en LinkedIn. Je weet dat ik persoonlijk geen fan ben van sociale media. Ik zie het als eenrichtingsverkeer. Mensen schreeuwen vooral tegen elkaar, in plaats van dat ze echte discussies voeren. In het Nederlands noemen we dat roeptoeteren. Ik weet dat jij de discussie belangrijker vindt dan de boodschap, dus hoe zie jij dit?'
Sevim: ‘Je hebt het eigenlijk over het creëren van betrokkenheid. Een manier om dat te doen, is door vragen te stellen in plaats van uitspraken te doen. Ik zeg bijvoorbeeld: hey jongens, dit is gebeurd, wat vinden jullie?
Het beste voorbeeld dat ik kan geven, gaat over roken. Persoonlijk ben ik helemaal tegen roken. Dus als ik met een roker praat, zou ik kunnen zeggen: "Je moet niet roken, het is slecht voor je." Maar wie weet of deze persoon om gezondheid geeft! Dus in plaats daarvan vraag ik: "Hé, heb je ooit overwogen om te stoppen? Waarom heb je het overwogen en waarom ben je niet gestopt?”
Door de motivatie te achterhalen waarom die persoon rookt, weet ik vanuit welk perspectief ik diegene kan begrijpen - en kan ik de beste argumenten geven. Anders is het gewoon… roeptoeteren, ha ha.’
Maarten: ‘Bij de UT willen we meer betrokken zijn op het EU-podium. Heb je tips voor UT'ers die dichter bij het Europese beleidsvormingsproces willen komen? Hoe kunnen ze meer betrokken raken?'
Sevim: ‘Ten eerste is het goed om te weten welke afdelingen de Europese Commissie heeft. Google maar eens op ‘afdelingen van de Europese Commissie’, dan kom je er wel. Zodra je er een vindt die gerelateerd is aan je eigen onderzoeksgebied, schrijf je je in voor hun nieuwsbrief. Dit zijn maandelijkse nieuwsbrieven en het zijn geweldige samenvattingen van wat er speelt. Ze vertellen je over alle kansen die eraan zitten te komen, van onderzoek tot business.’
Maarten: ‘Dat is een goede. Ik wil daar nog iets aan toevoegen: mensen zouden jouw posts op LinkedIn ook moeten volgen, want die zijn erg interessant. Nou, bedankt Sevim. Laat maar weten als je in Enschede bent, dan drinken we weer een kop koffie.’
Sevim: ‘Zeker! En dan ben ik degene die de vragen stelt. Wees voorbereid!'