Maandag 9 augustus 2021
Je kracht vinden
Bolanle: ‘Ik hoorde dat jij een ongebruikelijk academisch carrièrepad hebt, Jasper. Vertel!’
Jasper: ‘Toen ik klaar was met mijn promotieonderzoek op het gebied van biomechanische techniek, werd ik universitair docent. Maar ik worstelde met en in die rol. Als docent-onderzoeker schrijf je vooral onderzoeksvoorstellen, zodat anderen – postdoc-onderzoekers en promovendi – dat onderzoek kunnen uitvoeren. Door beurzen binnen te halen en projecten te leiden, bouw je je academische carrière op.
Ik was best goed was in onderzoek doen, maar ik kwam erachter dat ik vreselijk slecht ben in geld inzamelen. Mijn passies en talenten liggen in het onderwijs – ik houd van lesgeven. Je zou het een familietrekje kunnen noemen: zowel mijn grootouders als mijn ouders waren docenten, mijn beide broers zijn dat nu ook. Maar in de wetenschap brengt alleen college geven je niet ver.
Op een goed moment maakte ik een bewuste keuze: of het nou goed is voor mijn carrière of niet, ik ga me richten op het onderwijs. Omdat dat de manier is waarop ik het beste kan bijdragen aan de wereld. En ik zal erop moeten vertrouwen dat het op de een of andere manier wel goed komt met me.’
Bolanle: ‘En het kwám goed, want je bent geen docent meer, toch?’
Jasper: ‘Inderdaad. Het bleek dat er allerlei verschillende carrièrepaden bestaan aan de UT – hoewel ze niet officieel als “carrièrepad” te boek staan. Toen ik een paar jaar universiteitsdocent was, werd ik gevraagd om deel te worden van ATLAS, het nieuwe University College van de UT. Kees Ruijter, die het programma had bedacht, had mij zien lesgeven en vroeg me om me bij het team te voegen. ATLAS combineert sociale en technische wetenschappen, en het programma geeft studenten veel vrijheid. Ik hielp het programma op te bouwen. Later werd ik programmadirecteur en decaan.
Vorig jaar merkte ik dat het tijd was voor een nieuwe uitdaging. Sinds september 2020 ben ik vice-programmadirecteur van het bachelor- en masterprogramma Technische Geneeskunde.’
Bolanle: ‘Is je werk als programmadirecteur erg anders dan lesgeven?’
Jasper: ‘Het gaat nog steeds over lesgeven, maar op een ander niveau. Hoe bouw je een goed curriculum op? In welke volgorde, en hoe past alles bij elkaar in een zesjarig programma?
Ik vergelijk het soms met theater. Als programmadirecteur kijk je naar de gedachten achter de scènes, en naar het stuk als geheel. De docenten scherpen de set aan en geven kleur aan de scènes. Samen met studenten spelen ze het stuk. Mijn taak is om te zorgen dat al die scènes een logisch geheel vormen. En de universiteit en haar faculteiten zorgen dat er daadwerkelijk podia, stoelen, acteurs en een speelschema zijn.’
Bolanle: ‘Weet je, ik overweeg ook om te gaan promoveren als ik mijn masterdipoloma heb gehaald. Ik wil mensen dingen kunnen leren, hen verder helpen in het leven, en op die manier iets teruggeven aan de samenleving. Wat vind jij precies zo leuk aan lesgeven?’
Jasper: ‘Het is geweldig om getuige te zijn van iemands leerproces. Vaak ben je al een tijdje iets aan het uitleggen aan studenten. En ineens zie dan je dat er een lichtje in hun ogen komt, alsof er iets “klikt” in hun hoofd – ze hebben iets nieuws geleerd. Ik vind het ook geweldig om te zien hoe jonge mensen zich ontwikkelen tot onafhankelijke denkers. Als docent is het je taak om studenten te begeleiden – maar niet hun weg te versperren. Op een bepaald moment moet je gewoon opzij stappen, en hen laten passeren.’
Bolanle: ‘Ja, ik snap wat je bedoelt. Naast mijn opleiding heb ik een coachingsbedrijf. Voor mij is het heel belangrijk dat wat ik doe bijdraagt aan de wereld – en aan het leven van andere mensen. Hoe is jouw werk verbonden met de maatschappij?’
Jasper: ‘De grote problemen van deze tijd – zoals klimaatverandering en armoede – hebben zowel technische als sociale componenten. Elke technische oplossing die je bedenkt, moet worden geaccepteerd door mensen. Anders gaat niemand ‘m gebruiken. Denk aan windmolens: die zijn geweldig om schone elektriciteit op te wekken, maar als ze te lelijk zijn, wil geen mens ze in z’n achtertuin.
Om een vergelijkbare reden leiden we technische artsen op aan de UT. De meeste medische specialisten hebben geen idee hoe een MRI-scanner of echoapparaat werkt. Bij Technische Geneeskunde leren we mensen om zowel het menselijk lichaam als technologie te begrijpen, zodat ze dingen kunnen bedenken die de behandeling van hun patiënten verbeteren.’
Bolanle: ‘Ik ben nu drie jaar in Nederland, en ik hoop nog een tijdje in Enschede te blijven na mijn master. Heb jij carrièreadvies voor me?’
Jasper: ‘Zoek uit waar jouw kracht ligt. Waar ben je goed in? Zodra je dat erkent, is het ook makkelijker om te accepteren dat je in sommige dingen minder goed bent. Als ik naar mezelf kijk: het maakt mij weinig meer uit dat ik slecht ben in het schrijven van subsidievoorstellen – omdat mijn waarde op andere vlakken ligt.
Vervolgens: zoek een baan die in lijn ligt met jouw talenten. Waarschijnlijk vind je zo’n plek niet meteen. Maar je moet erop vertrouwen dat er een plek is, en een behoefte, voor jouw unieke combinatie van vaardigheden – hoe vreemd die misschien ook is. Vroeg of laat krijg je die ene kans. En natuurlijk helpt het om erop uit te gaan en anderen te laten zien wat je in huis hebt. Dus kom die studeerkamer uit, en zorg dat mensen weten wie je bent.’