Vrijdag 30 Juli 2021
De kijk van een perfectionist op het verbeteren van mensenlevens
Marijke: ‘Wij kennen elkaar nog niet, toch? Ik ben Marijke, ik werk als coördinator internationaal onderwijs bij de faculteit Engineering Technology. Daarnaast ben ik betrokken bij de Shaping Expert Group Inclusion, met een focus op studenten en medewerkers met een beperking. Wie ben jij?'
Bolanle: ‘Ik ben Bolanle, masterstudent Bestuurskunde. Ik wilde leren over beleidsvorming en hoe overheden een positieve invloed kunnen hebben op het leven van mensen. Ik vind het geweldig om een impact te hebben en met mensen te praten over hoe ze kunnen verbeteren. Dat is waar ik goed in ben.
‘Voordat ik naar Twente kwam, heb ik in Nigeria en in Engeland gestudeerd. En ik heb zo’n 15 jaar bij een telecombedrijf gewerkt. Ik ben getrouwd en heb drie kinderen, allemaal jongens. Toen ik hier in 2018 kwam om mijn pre-master te doen, heb ik mijn kinderen in mijn thuisland achtergelaten.’
Marijke: ‘Wauw. Zijn je kinderen nu wel hier?'
Bolanle: ‘Ja, ze zijn nu bij mij. Daar ben ik blij om, want ik had wat gezondheidsproblemen. Ik heb lupus, een auto-immuunziekte die pijn en vermoeidheid kan veroorzaken. Ik heb het nu bijna elf jaar en het is me goed gelukt om ermee om te gaan. Maar vorig jaar was ik echt ziek. Ik moest een half jaar stoppen met het schrijven van mijn scriptie, omdat ik niets meer onthield. Dat was jammer, want ik hou van leren. Als ik de kans krijg, zal ik de rest van mijn leven blijven leren.’
Marijke: ‘Ja, ga ervoor! Toen je jezelf voorstelde, zei je dat je een positieve impact op het leven van mensen wilt hebben. Hoe bereik je dat?'
Bolanle: ‘Ik begeleid zo'n 150 vrouwen. In mijn vorige baan koos ik ervoor om de staf van ongeveer 500 mensen te leren kennen, terwijl dat niet per se nodig was. Ik had het gevoel dat door contact met hen te hebben, ze zouden kunnen verbeteren. En als zij verbeterden, zou het bedrijf dat ook doen. Anderen denken misschien: deze persoon is niet goed genoeg, maar ze hebben waarschijnlijk niet echt geprobeerd te achterhalen waar hij of zij goed in is.’
Marijke: ‘Maar 150 vrouwen! Dan ben je de hele dag aan het bellen!'
Bolanle: ‘Ik ben veel aan de telefoon, ja. Maar dat vind ik niet erg.'
Marijke: ‘Wat heb je over jezelf geleerd terwijl je coach of mentor was voor anderen?’
Bolanle: ‘Dat ik veel van mezelf en van anderen verwacht. Ik ben een perfectionist. Ik wil dingen heel goed doen. Altijd. Het duurde lang om in te zien dat dat niet altijd kan. Dat heb ik nu geaccepteerd, denk ik.’
'Mag ik jou ook een vraag stellen? Je zei iets over de Shaping Expert Group Inclusion. Kun je me vertellen waar dat over gaat?'
Marijke: ‘Wij zijn een van de zes Shaping Expert Groups in het Shaping2030-programma. De groep bestaat uit studenten en medewerkers van alle faculteiten en met verschillende achtergronden. We proberen te bepalen waar de UT staat met betrekking tot inclusie en wat voor mindset we van onze studenten en medewerkers verwachten. En we proberen bewustwording te creëren. Afhankelijk van de persoon met wie je praat, verschilt het bewustzijnsniveau sterk. Hoe is jouw ervaring op de UT tot nu toe?’
Bolanle: ‘Ik heb me altijd welkom gevoeld. Ik had het wel een beetje moeilijk toen ik aan mijn pre-master begon. In mijn klas was ik praktisch de enige persoon van kleur. Ik voelde me erg zelfbewust wanneer ik het lokaal binnenliep. Maar na een week was ik eraan gewend en was het prima. Laatst zei ik zelfs tegen mijn oudste zoon dat hij naar de UT moet gaan na zijn International Baccalaureate.’
Marijke: ‘Dan voel je je vast thuis op de UT.’
Bolanle: ‘Ja, ik denk dat de UT mijn leven positief heeft beïnvloed. En ik heb al geprobeerd iets terug te doen voor nieuwe UT-studenten. Ik ben lid van een commissie die zich bezighoudt met studentenwelzijn.’
'Ik wil niet dat andere mensen tegen dezelfde problemen aanlopen als ik met betrekking tot hun gezondheid. Toen ik naar Nederland kwam, dekte de studentenverzekering geen medische kosten voor studenten met een al bestaande ziekte. Dat is natuurlijk onzin. Je kunt mensen niet vertellen dat de verzekering hun kosten niet dekt omdat ze diabetes of een hoge bloeddruk hebben. Ze moeten niet gestraft worden voor aandoeningen waar ze zelf niet voor hebben gekozen. Ik was blij te zien dat dit voor de volgende generaties studenten is opgelost.'
Marijke: ‘Vind je dat overal projecten rond studentenwelzijn ingevoerd moeten worden? Bijvoorbeeld ook op je alma mater in Nigeria?'
Bolanle: 'Nou, ik ben al lange tijd weg bij die universiteit, dus ik zou niet weten of ze een programma hebben voor studentenwelzijn. Maar elke onderwijsinstelling ter wereld zou zich daar druk over moeten maken. Als het goed gaat met de studenten, doet de school of universiteit het ook goed. Ik hoop echt dat in de toekomst de onderwijsinstellingen in Nigeria meer gaan doen op dit gebied. Ik praat er wel eens over met mensen die daar in het onderwijs werken. Ze zeggen vaak: “Oh, Bolanle, waarom zou je die moeite doen?” Maar waarom zou ik dat niet doen? Als dit in andere delen van de wereld gebeurt, waarom kunnen wij het dan niet doen? Mensen beginnen over de stress die ik zou moeten doorstaan. Maar er is geen stress, het gaat erom dat je een besluit neemt en gewoon begint. Dat is het.'
Marijke: ‘Ik denk dat dit een mooie afsluiting is. Het is iets wat veel mensen ter harte moeten nemen, ook op de UT. In plaats van blijven praten, moeten we gewoon dingen gaan doen.’