Maandag 31 Mei 2021
DOE VOORAL IETS WAT JE LEUK VINDT
Ruud: ‘Luca, ik begin met een bekentenis: je vakgebied is abracadabra voor mij. Kun je me uitleggen waarmee jij je bezighoudt?’
Luca: ‘Dat kan ik me goed voorstellen, hoor. Ik doe promotieonderzoek naar de materiaaleigenschappen van heel dunne lagen. Kenmerkend voor dunne lagen is dat ze heel veel oppervlakte en relatief weinig binnenkant hebben, waardoor materialen zich anders gaan gedragen dan verwacht. En daar wordt het interessant! In het lab proberen mijn collega’s en ik nieuwe eigenschappen in een materiaal te ontwerpen door de atomen te positioneren zoals wij dat willen. Dat is een kwestie van trial and error, het eindresultaat is niet helemaal te voorspellen. Maar áls het lukt om het materiaal van een nieuwe eigenschap te voorzien, dan zetten we in een keer een reuzestap en kan het materiaal voor nieuwe toepassingen gebruikt worden. Het is heel tof om dit onderzoek te doen.’
Ruud: ‘Heldere uitleg. Het einde van je promotietraject is in zicht. Hoe zit je op dit moment in de wedstrijd?’
Luca: ‘Ik ben bij het ‘grote schrijven’ aanbeland. Nu het sociale leven op de rem staat, kan ik daar goed op focussen. Maar wat ik enorm mis, is dat ik als ontspanning niet lekker met vrienden kan afspreken of een keer naar een feestje kan. Wat ik ook jammer vind, is dat de congressen en conferenties aan mijn neus voorbij gaan en dat ik mijn onderzoek daar niet aan vakgenoten kan presenteren. Ik houd juist heel erg van die sociale interactie.’
Ruud: ‘Ik las dat je alvast een voorschot hebt genomen op de periode hierna door als investment analist aan de slag te gaan.’
Luca: ‘Je hebt je goed ingelezen, haha. In september ga ik promoveren. Wat ik daarna wil gaan doen, weet ik nog niet precies; ik vind nogal veel leuk en interessant. Dus ga ik bij allerlei mensen langs voor een kopje koffie. Zo kwam ik ook in contact met Cottonwood, een bedrijf dat investeert in beginnende ondernemingen in onder meer nanotechnologie, medische technologie en hernieuwbare energie. Daar werk ik nu een paar uur per week naast mijn onderzoek. Bij de UT bestudeer ik het heel kleine, als investment analist zoom ik uit en verdiep ik mij in de mogelijke toepassingen van technologie. Of dit mijn nieuwe droombaan is weet ik nog niet, maar ik vind het nu een erg prettige combinatie.’
Ruud: ‘Wat drijft jou in de eerste plaats: ambitie of nieuwsgierigheid?’
Luca: ‘Ik ambieer een grote carrière, al weet ik nog niet precies in welke richting. Maar ik leef in het moment en laat me meestal leiden door nieuwsgierigheid voor wat ik onderweg tegenkom. Een voorbeeld: ik merkte dat ik een plek miste om met de andere PhD’s en postdocs van de vakgroep te sparren en ervaringen uit te wisselen. Ik kon me voorstellen dat ik daarin niet alleen stond. Daarom heb ik voorgesteld om zulke bijeenkomsten te organiseren. Het zijn fijne ontmoetingen: we delen onze struggles en successen en het vergroot de betrokkenheid met elkaar.’
Ruud: ‘Mooi dat je niet alleen signaleert, maar ook echt tot actie over gaat.’
Luca: ‘Dankjewel. De begeleiding van PhD-studenten is voornamelijk gericht op het inhoudelijke werk. Maar veel promovendi lopen op een bepaald moment tegen uitdagingen van een andere orde aan: de motivatie stokt, het schrijven wil niet, ze verliezen het zicht op de grote lijnen in hun werk. Daar mag best meer aandacht naar uitgaan, vind ik. Dat kaartte ik eind vorig jaar ook bij de Shaping-groep Teams and Individuals aan. Samen met mensen van de centrale HR-afdeling, Twente Graduate School en Knowledge Transfer Office heb ik vervolgens een interdisciplinair intervisietraject voor promovendi opgezet. We zijn net gestart, maar de eerste reacties zijn erg positief.’
Ruud: ‘Het is belangrijk dat mensen zich goed voelen op en in hun werk. Vanuit mijn functie hoort daar bijvoorbeeld een vraag bij als: wat is voor jou een prettige verhouding tussen onderzoek, onderwijs en overige werkzaamheden? Ik geloof niet in one size fits all.’
Luca: ‘Maatwerk is inderdaad belangrijk. Is dat wat People first voor jou inhoudt? Dat je op zoek gaat naar wat iemand allemaal in huis heeft en waar en hoe dat het beste tot uiting komt?’
Ruud: ‘Ja. De diversiteit in leeftijd, achtergrond, opleiding en ervaring bij de UT is groot. Ieder heeft andere competenties en talenten. Ik denk dat het waardevoller is om die naar boven te halen dan om iedereen in dezelfde mal te persen.’
Luca: ‘Daar ben ik het helemaal mee eens. Ik heb het geluk dat mijn professor weet hoe belangrijk het voor mij is om me ook op sociaal vlak te profileren. Het zou me opbreken als ik mijn tijd alleen in het lab zou doorbrengen. Om diezelfde reden ben ik nu aan het verkennen wat het werk van een investment analist inhoudt. Ik zag heel erg op tegen maandenlang alleen maar schrijven, terwijl ik nu bruis van de energie en naast die nieuwe uitdaging van het schrijfproces geniet.’
Ruud: ‘Heb je een advies aan studenten en misschien ook wel collega’s?’
Luca: ‘Doe vooral iets wat je echt leuk vindt. Je hoeft niet in het hokje te blijven zitten waar je ooit begon. Heb je jarenlang in het lab gewerkt en wil je ineens iets anders: go for it. Wees niet te terughoudend. Zeg niet: ‘ik kan alleen maar in een lab werken’, maar profileer jezelf als een zelfstandige werker die de complexiteit van problemen snel doorziet. Je kunt nog alle kanten op.
En speciaal voor studenten: steek niet al je tijd in je studie, maar zorg dat je veel mensen ontmoet. Voor de gezelligheid én om van te leren. Je studententijd is een fantastische tijd om te ontdekken wat je leuk vindt, juist omdat je een keer op je plaat kunt gaan zonder al te grote consequenties.’
Ruud: ‘Een mooie afsluiter. Ik ben heel benieuwd wat jouw volgende station is, Luca. Succes met de laatste loodjes.’
Luca: ‘Ha, ja, daar ben ik ook nieuwsgierig naar. Dankjewel, Ruud.’