Dinsdag 25 Mei 2021
Welzijn boven welvaart
Maartje: ‘Ha Ruud. Ik zie allerlei fotoboeken achter je staan. Kun je daar wat meer over vertellen?’
Ruud: ‘Jazeker. Dat zijn fotoboeken van de reizen die ik met mijn vrouw heb gemaakt. Naar de Verenigde Staten, Canada, Zuid-Afrika, Jamaica, Fins Lapland en Mexico... We zien graag zoveel mogelijk van de wereld.’
Maartje: ‘Wow. En wat is je favoriete bestemming?’
Ruud: ‘Goh, dat vind ik moeilijk te zeggen. Ik houd van de stad, kom graag in New York. Maar de diversiteit aan natuur in bijvoorbeeld Canada en Afrika vind ik ook prachtig. Daar moeten we echt zuinig op zijn.’
Maartje: ‘Hoe bedoel je dat?’
Ruud: ‘Op reis zie je hoe mooi de wereld is, maar helaas ook hoeveel we kapotmaken. De opwarming van de aarde, overstromingen, pandemieën – het heeft allemaal te maken met de manier waarop wij met onze planeet omgaan. Niet alles hoeft te wijken voor onze welvaart. Welzijn is veel belangrijker. Daar draag ik graag mijn steentje aan bij. Dat begint met kleine dingen. Ik eet bijvoorbeeld bijna geen vlees meer. En over dat reizen: we vliegen alleen als het echt niet anders kan en pakken vaker de trein in plaats van de auto. We maken bewuste keuzes.’
Maartje: ‘Mooi zeg, met die reizen heb je letterlijk en figuurlijk je horizon verbreed!
Kun je in jouw werk ook bijdragen aan een betere wereld?’
Ruud: ‘Zeker. Als controller op de faculteit van Engineering Technology help ik de UT realistische doelen te formuleren én ze te behalen. Mijn werk draait niet alleen om de cijfertjes, maar gaat vooral over het verhaal erachter. Investeert de faculteit tijd en geld in de juiste dingen? Is de verhouding tussen onderwijs en onderzoek gezond? En welke soort opleidingen moeten we nu juist wel of niet aanbieden of ontwikkelen? Waar heeft de markt behoefte aan? Samen met mijn collega’s zorg ik voor de cijfers en analyses die de universiteit helpen de juiste beslissingen te nemen en toekomstbestendig te blijven.’
Maartje: ‘Interessant! Hoe zie je die ‘betere wereld’ terug bij de UT?’
Ruud: ‘Op verschillende manieren. Zo is CO2-reductie een van de doelen in Shaping2030. We doen ook veel voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Maar zoals ik al zei, het zit ‘m ook in kleinere dingen. Zoals meer vega-artikelen in de kantine.
Onder studenten leeft het ook sterk. Ik heb het idee dat de twintigers van nu veel serieuzer met de toekomst en onze planeet bezig zijn. In mijn studententijd was het nog niet zo’n thema. En de generatie van mijn ouders was vooral bezig met opbouwen na de oorlog. Met overleven. Zorgen dat er brood op de plank komt. Niet of je er ham of humus op wilt.’
Maartje: ‘Haha, ja, dat herken ik wel. Veel van mijn vrienden vonden klimaat het belangrijkste thema bij de verkiezingen. En in de afgelopen drie jaar is bijna de helft van mijn vriendengroep vegetariër geworden. We moeten zorgen dat de wereld nog even meekan. Dat maakt dat ik een stuk bewuster ben gaan leven en keuzes maak.’
Ruud: ‘Dat heeft denk ik ook te maken met de fase waarin je zit. Je staat op een omslagpunt tussen het studentenleven en iemand die aan haar carrière begint. Dan ga je bewuster leven en keuzes maken. Dat lukt als je dicht bij jezelf blijft, bij de dingen die jij belangrijk vindt. Daarom vind ik het goed dat de UT niet alleen mikt op inhoud en kennis, maar ook op persoonlijke groei. Jij doet nu een bestuursjaar bij de Student Union. Dat is hartstikke goed. Ook buiten de collegebanken leer je allerlei dingen die je straks nodig hebt. In je loopbaan en in je leven.’
Maartje: ‘Precies. Van je studie leer je veel, maar er is nog meer te koop. Vind je dat er op de UT voldoende aandacht is voor de persoonlijke groei van medewerkers?
Ruud: ‘Ja, op zich wel. De meeste collega’s die ik ken, zijn blij met hun werk en met de UT als werkgever. Tegelijkertijd denk ik dat we sommige dingen echt nog wel een tandje beter kunnen doen. Reflecteren op lessen en successen, elkaar daarop aanspreken. Feedback geven vinden veel mensen toch lastig. En ik denk ook dat we elkaar meer kunnen uitdagen om in gesprek te gaan over ons toekomstperspectief. Wat doe je over vijf jaar? Het is belangrijk om over die ambities in gesprek te blijven en elkaar uit te dagen.’
Maartje: ‘Ben je daar zelf ook bewust mee bezig?’
Ruud: ‘Jawel. Al ben ik niet zo’n carrièretijger die per se over tien jaar directeur wil zijn. Geld, macht en aanzien vind ik niet zo belangrijk. Ik wil vooral dat mijn werk leuk en zinvol is. Dat ik aan het eind van de week tevreden kan terugkijken én nog wat energie over heb. Ik weet eerlijk gezegd niet of ik dit tot mijn pensioen ga doen. Het kan ook zomaar zijn dat ik boswachter word of een café begin, omdat ik niet meer achter de computer wil zitten!’
Maartje: ‘Laatste vraag, wat vind jij het mooiste aan de UT?’
Ruud: ‘De diversiteit en het internationale karakter. Zelf kom ik uit Oldenzaal en heb ik dertien jaar in de accountancy gewerkt. Dan leef je in een vrij homogene, blanke bubbel met mensen die dezelfde dingen belangrijk vinden.
Op de UT studeren en werken mensen uit alle windstreken, met allerlei verschillende achtergronden. Dat inspireert me. En wat ik ook mooi vind, is dat ik nu overal om me heen de impact van engineering technology zie. Bij dammen, bruggen, windmolens… Het is een heel concreet en actueel vakgebied, dat écht bijdraagt aan de wereld van morgen. Dat past goed bij me.’