"Huismeester van Wezel kwam weliswaar niet je bed opmaken zoals campushospita Ma Elsenburg, maar hij zorgde er wel voor dat je netjes omging met de gehuurde spullen in je kamer en de gemeenschappelijke ruimtes. Hij maakte met grote regelmaat een ronde over de campus op zijn herenrijwiel (de heer van Wezel had een forse gestalte en fietste kaarsrecht), en niets ontging hem tijdens deze inspectierondes."
UT-alumnus Jack Goedegebuure woonde indertijd (periode 1976 - 1982) op een laagbouwunit aan de Witbreuksweg. Jack deelde met ons dat die kamers een deur hadden met de scharnieren aan de buitenkant die je er zo uit kon tikken zodat de deur zonder sleutel geopend kon worden. Iedereen had daarom een grote dievenklauw achter zijn deur geschroefd. Deze werd echter verwijderd als je vertrok en de kamer leeg achterbleef, want die kamer was vanaf dat moment een handige logeerkamer. "Even de scharnieren nog lekker in het vet zetten, zodat je ze er met de hand uit kon halen, en gasten konden gratis blijven logeren."
"Meneer van Wezel wist dat, en hij had een trucje om van buitenaf te zien of een lege kamer "gebruikt" was. Hij zette bij het vertrek van een bewoner de bureaulamp in een bepaalde stand. Als hij door het raam naar binnen tuurde en zag dat de lamp een andere positie had ingenomen, dan was er kennelijk iemand in de kamer geweest. En dan werd de groepier (blokhoofd van de flat en aanspreekpunt voor de huismeester) tot de orde geroepen."
"En niet alleen bij dat soort onschuldige praktijken. Ook bij moedwillige vernielingen was de heer van Wezel er als de kippen bij om de dader (het liefst op heterdaad) te betrappen. Een verdacht en ongewoon defect: hij sprak je er op aan. Het meest gehoorde verweer was de zin: "Dat was al, meneer van Wezel". Ach, hij lustte wel een kopje koffie, en als je dan in alle redelijkheid vertelde hoe het defect ontstaan was, dan streek hij de hand over zijn hart."
"Uiteindelijk is de heer van Wezel in het harnas gestorven. Hij was bij onze buurflat een kamer aan het controleren (zijn herenrijwiel stond voor de deur), en het duurde wel heel erg lang voordat hij terug kwam. Hij bleek onwel geworden te zijn en moest per ambulance afgevoerd worden. Ze hebben hem niet meer kunnen redden."
Bedankt Jack voor het delen van dit bijzondere verhaal! #throwbackthursday
