Ilonka de Beer (TBK'91)

De kleinschaligheid en de campus; twee elementen die volgens Ilonka echt behoren tot het UT-gevoel. Volgens De Beer, die in de jaren ’80 begon aan de studie Technische Bedrijfskunde, was er in haar studietijd geen gebrek aan gezelligheid. Zo woonde ze de eerste drie jaren van haar studie aan de Witbreuksweg, waar ze veel nieuwe contacten opdeed: “Iedereen van de flats op de Witbreuksweg kende elkaar, dus het was makkelijk om snel heel veel verschillende mensen te leren kennen.’’

Maar ook binnen haar studie maakte ze snel vrienden. Dit vereiste echter soms wel enige creativiteit: ‘’Toen ik bedrijfskunde begon te studeren, waren we met 200, waarvan maar 20 meisjes. Destijds had je nog niet echt jaarclubs, dus toen hebben wij er op eigen initiatief maar een gevormd’’. Deze onofficiële jaarclub groeide uit tot een hechte vriendinnengroep, die elkaar nog steeds ziet op het jaarlijkse vriendenweekend. En naast vrienden voor het leven ontmoette Ilonka ook een andere wel heel leuke student. Met deze mede-UT’er is ze inmiddels al jaren getrouwd en heeft ze twee zoons. Op het gebied van extra curriculaire activiteiten heeft Ilonka tijdens haar studie ook zeker niet stilgezeten. Ze was vicevoorzitter bij studievereniging Stress, organiseerde een studietrip naar Brazilië, zeilde bij Euros en volleybalde op de campus. Het sportieve karakter is er ook nog steeds. Zo waagt ze zich af en toe nog aan een zeiltripje samen met vrienden uit de periode bij Euros: ‘’De kinderen en familie zijn erbij tegenwoordig, dus dat is heel leuk’’.

Binnen haar studie Technische Bedrijfskunde koos Ilonka voor de chemische richting. Na haar afstuderen kwam dit goed van pas bij haar nieuwe werkgever AkzoNobel, waar ze twintig jaar lang allerlei commerciële en internationale functies heeft vervuld. Tien jaar geleden was het tijd voor wat anders, en startte Ilonka haar eigen bedrijf, Sandalfon Sustainability. Hiermee geeft ze advies aan bedrijven en organisaties op het gebied van duurzaamheid. Momenteel werkt ze aan een project met betrekking tot het inzichtelijk maken van de impact van de productie van goederen op de mensen in de productieketen. "Want als bijvoorbeeld de boeren slecht behandeld worden, weinig betaald krijgen, of er komt kinderarbeid in voor, dan is dat een stukje impact wat jouw product veroorzaakt. Met duurzaamheid heb je de milieu-kant, maar natuurlijk ook de menselijke kant. En dat laatste meetbaar en inzichtelijk maken, dat is lastig. Gezamenlijk ontwikkelen we met een aantal bedrijven een methodiek, die voor iedereen toepasbaar is’’. Nog regelmatig maakt ze hierbij gebruik van de opgedane kennis tijdens de studieperiode: ‘’Je hebt echt een ingenieursaanpak nodig. Dat is eigenlijk wat ik nog steeds toepas uit de studie’’.

Ilonka is nog steeds erg betrokken bij de UT. Als bestuurslid van het Universiteitsfonds bezoekt ze de campus zo ongeveer drie keer per jaar voor evenementen en vergaderingen. Ze komt dus ook regelmatig andere alumni tegen: ‘’Wat ons verbindt? De herinneringen aan de campus… En ook de manier van aanpakken van Twentse studenten. Niet teveel kletsen, gewoon doen. Ik denk toch dat dat een bepaalde stijl van werken is, vrij nuchter. Daarin kan je elkaar toch altijd snel vinden’’.