Wat doe je precies als clinical scientist?
‘Ik werk op een afdeling waar alles draait om beeldvorming op het gebied van interventiecardiologie. Denk aan vernauwing van kransslagaders of dotterbehandeling, ofwel alles wat te maken heeft met de bloedvoorziening van het hart. Als clinical scientist ben ik de interne stem van de klant. Ik vertegenwoordig als het ware de medisch specialist. En andersom bouw ik een brug tussen Philips en het ziekenhuis.’
Wat is jouw toegevoegde waarde als technische geneeskundige?
‘Ik spreek de taal van de medisch specialisten. En ik kan de wensen van hen weer vertalen naar de engineers en developers. Ik ben zeg maar het klinisch geweten binnen mijn afdeling. Ik weet bijvoorbeeld wat er nodig is aan bewijslast op een afbeelding. Of wanneer een beeld voldoende is om er daadwerkelijk iets over te zeggen.’
Wat spreekt jou aan in deze baan?
‘We volgen trends op het vakgebied van imaging. Wat komt er aan en welke apparatuur is straks nodig? We kijken altijd naar mogelijkheden voor minder gebruik van straling. Voor het gebruik van contrastmiddelen geldt trouwens hetzelfde. Maar we bestuderen ook verschillende beeldsystemen zoals de MRI en hoe we elkaar kunnen versterken. Verder is het werk hartstikke internationaal. Ik reis de hele wereld over en kom in ziekenhuizen in Azië, Amerika en overal in Europa.’
En hoe is dat?
‘Dat maakt het werk heel interessant. Ik hoef mijn achtergrond als TG’er trouwens niet uit te leggen. In veel landen zijn ze gewend dat medisch specialisten ook een technische achtergrond hebben. In Amerika doen studenten bijvoorbeeld een technische bachelor om vervolgens later bij geneeskunde in te stromen.’
Je hebt ook een PhD gedaan, waarom was dat voor jou belangrijk?
‘Ik deed een PhD aan de UvA in de geneeskunde. Het was voor mij een logische stap, omdat ik kennismaakte met klinisch onderzoek, wat ook een arts-onderzoeker zou doen. Door deze wetenschappelijke achtergrond, lukt mij makkelijker om onderzoeken op te zetten, maar draagt het ook bij aan mijn positionering. Ik ben ik aanraking geweest met patiënten, ik heb patiënten onderzocht. Ik begrijp de mores van het ziekenhuis, ben er vertrouwd mee en loop dus niet gauw in de weg.’
Als je terugkijkt naar je studietijd, wat is je dan bijgebleven?
Het was een leuke periode waarin veel kon. De studie was nieuw, je kon makkelijk iets regelen. En als student kon je heel zelfstandig je ding doen en actief zijn. Ik zat bij studievereniging Paradoks en bij de batavierencommissie. Ik schrik soms wel eens hoe prestatiegericht het allemaal is geworden, terwijl een half jaar iets totaal anders doen, zoals een bestuur of naar het buitenland gaan, je vaardigheden brengt waar je een leven lang wat aan hebt en die leer je niet uit de boeken.’
Tekst: U-Today, Sandra Pool, maart 2023