Een tijdje geleden hebben we Primo's tweede bestuur geïnterviewd: Imre van Veldhoven en Wibrich Boskma. Hoe is het nou on bestuurder te zijn van deze vereniging en wanneer zijn ze begonnen met ballet? Ook zijn Imre en Wibrich toevallig twee van de drie oprichters van Primo Ballerino dus vertelden ze hoe het idee is ontstaan om de vereniging te starten en hoe dat process nou eigenlijk ging!
Kennismaking
Hoe oud ben je?
Wibrich: Ik ben 25 jaar
Imre: Hoe oud schat je dat ik ben? Ik ben 29 jaar.
Waar kom je vandaan?
Wibrich: Ik ben geboren in het noorden van Drenthe. Toen ik 1 was zijn mijn ouders naar de Randstad verhuisd, daar hebben we ongeveer 10 jaar gewoond en daarna zijn we weer terug gegaan naar Drenthe. Mijn ouders wonen nu nog steeds in dat kleine gehucht tussen alle weilanden.
Imre: Ik woon nu in Enschede, maar ik kom uit het mooie Brabant. Uit Nieuw-Kuip, een plaatsje in de buurt van Den Bosch.
Thee of Koffie?
Wibrich: Meestal thee maar 2 keer per dag koffie.
Imre: Thee, want ik vind koffie vies.
Welke studie doe je?
Wibrich: ik ben nu bezig met mijn master Technische Geneeskunde in de richting Sensing and Stimulation. Door Corona heb ik het iets rustiger aan gedaan maar als het goed is ben ik daar nu bijna klaar en dan ga ik 2 jaar stage lopen.
Imre: Ik ben in 2010 met heel veel plezier begonnen in TN en dat heb ik in 2018 afgerond. Ook heb ik de educatieve master gedaan en sinds 2018 werkzaam als docent bij de studie Technische Natuurkunde.
Als je naar een onbewoond eiland zou gaan voor de rest van je leven en je mocht maar 1 item meenemen, wat zou dat zijn?
Imre: Dan zou ik iemand anders meenemen! Als ik daar helemaal alleen zou zijn zou ik het niet volhouden.
Wat vind je leuk om te doen in je vrije tijd?
Wibrich: Ik luister graag muziek. Ik speel een klein beetje piano maar niet echt goed. Ik houd natuurlijk ook van dansen. Ik vind het leuk om creatief bezig te zijn. Ook dat kan ik niet zo heel goed maar ik vind het wel heel leuk. Verder ben ik ook veel buiten. Dingen als fietsen, wandelen en paardrijden doe ik wel graag.
Imre: Lezen vind ik erg leuk, hardlopen probeer ik ook zo nu en dan te doen. Taarten bakken en opeten, vooral het laatste gedeelte. En als ik gewoon samen met vrienden dingen kan doen ben ik al gauw tevreden.
Als je in een ballet stuk zou meedansen, welke zou het dan zijn?
Wibrich: Ik heb veel stukjes van Cinderella gezien, maar nog nooit het hele stuk achter elkaar. Ik vind de stukjes wel altijd heel erg mooi en nu mag ik voor de Apollo voorstelling ook Cinderella spelen dus als ik er een moet kiezen dan lijkt dat stuk me wel heel gaaf om in mee te dansen.
Waar ben jij trots op?
Imre: Mensen die goed proberen te doen voor anderen. Dat is niet altijd even makkelijk, maar als iedereen dat zou proberen dan zouden veel problemen snel worden opgelost.
Wat is je favoriete danspasje?
Wibrich: Oh ik weet er wel een! Het is meer een reeksje aan pasjes: Tombé - Pas De Bourrée, Glissade - Pas du Chat. Dat zijn de eerste danspasjes die Imre mij geleerd heeft toen wij het grapje maakte om een ballet vereniging op te richten.
Imre: Het moet wel een sprongetje zijn want ik ben een man. En ik zit in de Assemblé, onze activiteiten commissie, dus dan moet ik wel een Assemblé kiezen. Imre laat vervolgens zien wat een Assemblé is.
Wijn of Bier?
Wibrich: Wijn
Imre: Geen van beide, ik hou niet van alcohol. Als ik moet kiezen zou ik voor wijn gaan.
Wanneer ben je met ballet begonnen en hoe ben je er bij gekomen?
Wibrich: Ik ben bij ballet gekomen door Imre eigenlijk. Hij leerde me wat danspasjes en toen we uiteindelijk besloten om de vereniging op te richten ben ik begonnen met lessen volgen. Mijn eerste echte balletles was dus de eerste les van Primo Ballerino!
Imre: Toen ik drie jaar was begon ik. Ik heb drie zussen en zij zaten allemaal op ballet. Als mijn ouders mij kwijt waren toen ik kwijt was, was ik op de kamers van één van mijn zussen in hun balletpakje aan het dansen. Zodoende hebben mijn ouders me op ballet gezet. Toen ik 18 was ben ik gestopt vanwege de studie en nu ben ik weer bijna 3 jaar bezig bij Primo.
Is er een film (reeks) die je heel erg vaak hebt gezien?
Wibrich: Harry Potter! Ik kijk elk jaar wel een paar van de films. De Disney Classics en de remakes daarvan vind ik ook heel leuk om te kijken.
Een avondje uit, als dat weer kan, of een filmpje op de bank?
Wibrich: Een avond uit, zeker nu!
Imre: Filmpje op de bank, lekker rustig.
Pretpark of zwembad?
Wibrich: Een pretpark, maar ik ga vaker naar een zwembad.
Imre: Ik moet wel voor pretpark kiezen want ik heb een pretpark in mijn achtertuin.
Primo Ballerino
Hoe is het idee ontstaan om Primo Ballerino op te richten?
Wibrich: Imre, Tanja en ik vonden het alle drie leuk om bestuur te zijn en het begon eigenlijk als een grapje. Imre heeft ook een grote passie voor ballet en ik hield ook al wel van dansen maar vond de andere verenigingen niet zo bij mij passen. Het grapje was uiteindelijk zo ver gegaan dat we als ‘vergadering’ een ballet film zouden gaan kijken. Imre had voor de vergadering een agenda gemaakt en een van de punten op de agenda was ‘Gaan we dit echt doen?’. Dus toen hebben we besloten om het gewoon te proberen. En het is gelukt!
Imre: Ik heb jarenlang ballet gedaan, maar toen ik hier kwam studeren moest ik stoppen vanwege tijdnood met reizen. Er was hier geen vereniging dus besloot ik met twee huisgenoten om hem zelf op te richten. Wat Wibrich zei klopt: we hadden afgesproken om een film te kijken, maar ik had voor de grap een agenda gemaakt. Zo is het een serieus idee geworden.
Wilde je graag voorzitter zijn? En wat vond je het leukste aan deze rol?
Imre: Ja, ik ben ook een jaar voorzitter geweest bij de studievereniging Arago. Sindsdien ben ik ook bij verschillende commissies voorzitter geweest. Toen we begonnen met Primo Ballerino op te richten had ik de meeste voorzitters ervaring dus het stond vrij snel vast dat ik deze rol zou nemen. Ik houd heel erg van praten dus een praatje houden bij de open lessen of een speech geven tijdens het kerstdiner vond ik wel heel leuk. Ook het coördineren en in de gaten houden van alles vond ik leuk.
Hoe was het om het stokje na twee jaar als voorzitter zijnde over te geven?
Imre: Ja dat was wel lastig! Maar het scheelde dat ik wist dat het in goede handen zou vallen. Het moeilijke was dat we de vereniging helemaal zelf hadden opgericht en van een idee tot werkelijkheid hebben zien groeien. Maar ik heb nog goed contact met het huidige bestuur en ik zie hoe goed het gaat dus dat ik heel fijn.
Hoe vond je het penningmeesterschap?
Wibrich: Ik vond het heel erg leuk! Ik begon bijna zonder enige kennis over wat het precies inhield dus het eerste wat ik deed was op Google zoeken ‘Wat is een penningmeester?’. Ik heb dus ontzettend veel geleerd. Niemand van ons had ervaring met penningmeester zijn dus ik heb die verantwoordelijkheid volledig op me genomen en dat was een hele leuke ervaring.
Hoe ziet je persoonlijke boekhouding er uit?
Wibrich: Ik heb een mooi lijstje in mijn hoofd van mijn inkomsten en uitgaven. 1 of 2 keer per jaar kijk ik of mijn inkomsten en uitgaven erg veranderd zijn maar ik houd het verder niet echt bij.
Hoe zie je Primo Ballerino in 5 jaar en wat zou je graag willen zien in de toekomst?
Wibrich: Onze eerste eigen voorstelling! Het is natuurlijk veel om te regelen en een uur vol krijgen met maar 3 groepen is een uitdaging, maar het zou wel heel gaaf zijn. En binnen 5 jaar wil ik natuurlijk ook graag ons eerste lustrum zien. Als het goed is zal dat al over 3 jaar zijn.
Imre: Standaard een eigen voorstelling zou heel leuk zijn, maar ook de binding tussen de leden verbeteren zou mooi zijn. Dat is lastig nu met corona, maar ik hoop dat het echt een hechte groep wordt. Ook vieren we natuurlijk over een aantal jaar ons lustrum, ik kijk uit naar een lustrum reis met de leden.
Is er een moment tijdens het oprichten van Primo Ballerino dat je het meest is bijgebleven?
Wibrich: Hoe het als grapje begon en het later serieus was is wel een leuke herinnering. En de grote dingen als naar de notaris gaan voor de statuten blijft natuurlijk wel bij. Wat me ook heel erg is bijgebleven zijn de eerste open lessen. We waren allemaal zo gespannen en wilde overal bij zijn om iedereen welkom te heten. Bij de 3e open les realiseerde we ons dat we al over onze maximum aanmeldingen heen zaten. Na een paar weken gingen we al van 2 naar 3 groepen met elk 15 mensen. We zaten dus vanaf de open lessen al helemaal vol!