Ouder worden met een goed geheugen
Het kortetermijngeheugen van de mens neemt op hogere leeftijd af. We vergeten sneller recent opgedane kennis, naarmate we ouder worden. Naar deze zogeheten ouderdomsgerelateerde geheugenstoornis is nog weinig onderzoek gedaan, in tegenstelling tot geheugenstoornis als het gevolg van een ziekte (zoals Alzheimer). Wel wordt aangenomen dat het afnemende geheugen iets te maken heeft met een verminderde bloedtoevoer naar de hersenen.
Onderzoeker Michel van Putten denkt met gebruik van gekweekte hersencellen te ontdekken wat er precies misgaat als de zuurstofvoorziening afneemt. ‘We willen snappen hoe het komt dat een lichte afname van de doorbloeding leidt tot een functiestoornis in de hersencellen. Uiteindelijk hopen we de klachten die daarmee gepaard gaan, te verlichten en dat we een medicijn kunnen vinden om verdere achteruitgang van het geheugen af te remmen. Misschien is zelfs een herstel van het geheugen mogelijk, door middel van gerichte training.’
Wie is Michel van Putten Prof. dr. ir. Michel van Putten (1963) is hoogleraar aan de UT en werkt als neuroloog/klinisch neurofysioloog in het Medisch Spectrum Twente. In zijn onderzoeksgroep wordt vooral onderzoek gedaan naar de effecten van zuurstofgebrek op de hersenen, onder andere bij patiënten die na een reanimatie op de intensive care worden behandeld, en naar de effecten van chronisch zuurstoftekort op de hersenfunctie.
Het onderzoek naar het voorkomen van geheugenschade bij ouderen staat onder leiding van drie onderzoekers, die al jaren samenwerken. Ze doen hun onderzoek zowel bij de Universiteit Twente als in de ziekenhuizen waar ze werken. Michel van Putten werkt nauw samen met Jeanette Hofmeijer en Joost le Feber.
Dr. Jeannette Hofmeijer (1971) is naast onderzoeker aan de UT ook vasculair neuroloog in ziekenhuis Rijnstate. Zowel in het ziekenhuis als in het onderzoek richt zij zich op de effecten van zuurstoftekort op hersenen. ‘Mijn ambitie is een brug te slaan tussen klinisch en fundamenteel onderzoek, om te komen tot een meer diepgaand begrip van hersenaandoeningen in het algemeen en het effect van zuurstoftekort op de hersenen in het bijzonder.’Dr. ir. Joost le Feber (1967) is universitair docent Neurale Netwerken bij de vakgroep Biomedische Systemen en Signalen aan de Universiteit Twente. Hij promoveerde op een onderzoek naar de neurale communicatie tussen de hersenen en de lage urinewegen. Voor zijn huidige onderzoek aan de UT gebruikt hij gekweekte hersencellen om te kijken naar de netwerkaspecten van neuraal weefsel. Speerpunten zijn naast leren en geheugen onder andere de effecten van zuurstofgebrek en van bepaalde eiwitsamenklonteringen bij Alzheimer of Lew body dementie op het netwerk en de geheugenfunctie.