Op zichzelf zijn zaadcellen al indrukwekkend: piepkleine zwemmers die zich urenlang door nauwe doorgangen kunnen persen, niet te stoppen in hun missie. Maar net als Tony Stark zonder zijn harnas, hebben ze hun grenzen. Ze zijn niet te volgen en bereiken niet altijd hun doel. Dat is waar het 'Ironmanpak' om de hoek komt kijken. Aan de Universiteit Twente ontdekten onderzoekers als Islam Khalil en zijn team van Robotics and Mechatronics hoe ze spermacellen konden coaten met een dun laagje magnetisch ijzer. De cellen klonteren daarmee samen tot flexibele clusters. Deze clusters van spermabots kunnen nu rollen, draaien en bewegen precies naar waar ze nodig zijn, van buitenaf geleid door magnetische velden. Een bestuurbare microrobot.
Superkrachten verkregen
Het nieuwe pak geeft ze geen kracht, maar een hele reeks nieuwe superkrachten. Het maakt ze bijvoorbeeld opspoorbaar. Normaal gesproken zijn spermacellen te klein en te doorzichtig om op medische scans zichtbaar te zijn. Maar wanneer ze bedekt zijn met ijzerdeeltjes, lichten ze op op röntgenbeelden. Artsen kunnen ze zien bewegen, hun positie bepalen en elke draai volgen. Het is alsof je je superheld op een radarscherm ziet en eindelijk precies weet waar de actie is.
Maar ze krijgen ook beter gevoel voor richting. In hun eentje zwemmen zaadcellen blindelings. Ze wurmen zich voort, botsen tegen muren, kruipen door nauwe doorgangen en hopen dat ze de goede kant op gaan. Maar zodra ze hun ijzeren pantser dragen, gaat het anders. Met een magnetisch veld als kompas kunnen de groepen Iron Mans van buitenaf worden geleid, als een op afstand bestuurd team van Avengers dat zich door een doolhof beweegt.
De belangrijkste superkracht is hun vermogen om vracht te vervoeren. Dit kunnen ze al zonder hun superpak, maar het is een van de redenen waarom deze kleine cellen de perfecte toekomstige Iron Mans zijn. Ze zullen geen lasers vervoeren, maar medicijnen. De microscopische helden worden dan geladen met kleine doses medicijnen en geven deze precies af waar ze nodig zijn. In plaats van het hele lichaam te overspoelen met chemicaliën, kunnen de spermacellen hun lading afleveren als een precieze aanval.
De schurken die ze kunnen bestrijden
Elke superheld heeft een superschurk nodig. Voor spermabots zijn de schurken geen buitenaardse wezens, maar echte gezondheidsproblemen. Ze kunnen mogelijk tumoren in de baarmoeder of eierstokken bestrijden of ziekten zoals endometriose, die pijn en onvruchtbaarheid veroorzaken. Of ze kunnen verstoppingen in de eileiders opheffen die een zwangerschap in de weg staan. Met hun nieuwe krachten zouden deze micro-helden op een dag medicijnen direct op de exacte plek kunnen afleveren, waardoor gezond weefsel eromheen gespaard blijft.
Het onderzoek bevindt zich nog in de eerste fase; hun verhaal is dus nog niet klaar. Op dit moment testen onderzoekers de spermacellen in laboratoriummodellen van het menselijk lichaam. Maar het toekomstdoel is duidelijk: legers microscopische superhelden die door het lichaam zwemmen en rollen en ziekten van binnenuit bestrijden. En het beste? Ze worden aangedreven door iets dat de natuur al heeft ontworpen: een van de kleinste maar sterkste zwemmers in de biologie. Twentse ingenieurs hebben ze gewoon hun harnas gegeven.
