Maandag 5 december 2022
Rollenspel
Maaike: ‘Leuk dat ik jou mag interviewen, Frank! Ik heb in ons archief jouw naam opgezocht om te kijken wat wij zoal over jou hebben geschreven. Zo stuitte ik op een oud interview in de UT-Nieuwskrant, over jou als wedstrijddanser inclusief foto. Kun je daar iets over vertellen?’
Frank: ‘Ah, je bedoelt zeker die foto waarop ik samen met dr. Simone Boerema de Throwaway Oversway doe, zoals dat heet. Sinds 2009 ben ik elke dinsdagavond in de Vrijhof te vinden, bij 4 happy feet. Dat is de stijldans- en salsavereniging van de UT. Ik dans zelf en geef dansles. Maar ik dans ook internationale wedstrijden en ben Nederlands kampioen bij een van de bonden.’
Maaike: ‘Wow, dat is niet zomaar een hobby. Wat maakt het zo leuk voor jou?’
Frank: ‘Tijdens een dansles laatst sloot een stel voor het eerst aan, omdat ze gaan trouwen in februari en samen willen dansen op hun bruiloft. Meteen zag je die sprankeling in hun ogen. Plezier maken, samen harmonieus bewegen, creatief én sportief bezig zijn, jezelf goed presenteren; het is fantastisch. Ik word al blij als ik het erover heb.’
Maaike: ‘Ik zie het. Jij danst op hoog niveau, begrijp ik. Dat vergt fysiek zeker ook best wat van je. Moet je er veel voor laten?’
Frank: ‘Ja, zeker rondom de kampioenschappen. Dan ga ik twee weken van tevoren minder werken, zodat ik vaker m’n performance kan oefenen. In die periode let ik op voeding en alcohol. Daarnaast doen we finaletrainingen, waarin we de finale nabootsen. En we gaan ook naar kampen in Tsjechië om extrahard te trainen. In Nederland organiseer ik die kampen voor anderen. Ik vind het leuk om kennis over te dragen. Of dat nu om dansen, het onderwijs of de zorg gaat. Als ik maar mensen kan inspireren.’
Maaike: ‘Superleuk. Zo maken we meteen een bruggetje naar mijn volgende vraag. Je bent dus universitair docent op de UT en technisch geneeskundige in het MST Thoraxcentrum. Waar ben je het liefst?’
Frank: ‘Poeh, dat is een gewetensvraag. Dat is afhankelijk van hoe ik me voel. Ben ik Frank de behandelaar, de technisch geneeskundige? Dan wil ik niets liever dan in het ziekenhuis zijn en in gesprek gaan met patiënten. Er zijn ook dagen waarop ik graag in mijn lab ben, omgeven door studenten en promovendi.’
Maaike: ‘Lijkt me een interessante en uitdagende combinatie, maar ook pittig. Je bent toch constant je aandacht aan het verdelen.’
Frank: ‘Gelukkig heb ik dansen als uitlaatklep. Als ik op de dansvloer sta, ben ik totaal niet met m’n werk bezig. Ik merkte bijvoorbeeld in coronatijd, toen ik niet kon dansen, dat het werk zwaarder aan me trok.’
Maaike: ‘Heb je nog andere uitlaatkleppen?’
Frank: ‘Een paar jaar geleden heb ik Dungeons and Dragons ontdekt door mijn man. Dat is een soort fantasy-rollenspel, waarin iedereen een Lord of the Rings-achtige rol aanneemt en je allerlei avonturen beleeft. Een verhaallijn, ook wel campaign genoemd, kan wel twee tot drie jaar duren. Samen met vrienden spelen we dat elke zondagavond.’
Maaike: ‘En dan ga je op maandag gewoon weer met een patiënt om tafel om een bypass van het hart te bespreken. Daarover gesproken, jij bent toch degene die achter de eerste livestream van een bypassoperatie zat?’
Frank: ‘Klopt! Professor Grandjean, hartchirurg in het MST en UT-hoogleraar, en ik vonden dat het tijd werd om studenten de praktijk te laten zien. Je kunt niet met z’n allen op de operatiekamer staan, dus bedachten we dat ze vanuit een zaal op een groot scherm live konden meekijken met een hartchirurg. Ik doe dan de voice-over. De eerste keer, in 2015, was het spannend of het allemaal zou werken met de techniek. Inmiddels is het al jaren vaste prik en zijn studenten heel enthousiast. We leren de studenten ook over de ethische kant van het live meekijken met een hartoperatie.’
Maaike: ‘2015, zeg je. Dan ben je al een hele tijd verbonden aan de UT. Met jouw achtergrond kun je vast overal terecht – wat maakt dat je hier blijft?’
Frank: ‘Ik denk de bruisende omgeving. Ik ben veel in en nabij de Vrijhof te vinden, vind het heerlijk om daar omringd te worden door kunst. Maar ook het gemeenschapsgevoel. Het is echt een soort bubbel met mensen die graag iets nieuws willen doen, leren en ondernemen om zo de wereld te verbeteren. Daar word ik blij van.’
Maaike: ‘Herkenbaar. Dat is ook een van de redenen waarom ik hier al sinds 2002 zit. Zie je nog ergens ruimte voor verbetering?’
Frank: ‘Altijd. Ik denk dan aan inclusiviteit en diversiteit. Zorgen dat de campus, het onderwijs en onderzoek toegankelijker worden. Daar heb ik nu een subsidieaanvraag voor ingediend. Voor dove mensen, zoals mijn partner, zou het bijvoorbeeld al heel waardevol zijn als we onze video’s standaard ondertitelen. Of als we een gebarentolk inzetten bij livesessies. Zo zouden we ook rekening kunnen houden met mensen met een visuele beperking of kleurenblindheid. Het hoeven geen grote of moeilijke aanpassingen te zijn.’
Maaike: ‘Wie weet wat in de toekomst kan gebeuren. Ik las dat jij ook onderzoek doet naar de verbetering van biologische hartkleppen?’
Frank: ‘Ja, daar heb ik veel aandacht aan besteed tijdens mijn promotie. Nu focus ik me meer op chirurgische simulatie. Hoe kunnen we mensen nieuwe chirurgische vaardigheden leren voordat ze die toepassen op patiënten? Ik zie graag dat mensen in de medische wereld eerst oefenen in een gesimuleerde omgeving, voordat ze met patiënten aan de slag gaan. Oefenen op patiënten vind ik in de 21e eeuw echt not done, omdat je dan suboptimale zorg verleent.’
Maaike: ‘Tot slot, waar ben je trots op?’
Frank: ‘Op wat Technische Geneeskunde geworden is, op wat we als 4 happy feet doen, op hoe de UT het domein Health verder heeft omarmd en op hoe we het onderwijs verbeteren. En ik ben trots op mijn fijne partner, die mij overal bij steunt.’
Maaike: ‘Je klinkt als een blij en gelukkig mens. Laat het vooral weten als je een spannende danswedstrijd hebt!’
Frank: ‘Doe ik!’