Maandag 4 oktober 2021
Kostas: ‘Ik zie al een bruggetje tussen ons, Alex! Maar voordat we daarop ingaan: hoi, mijn naam is Kostas. Ik kom uit Griekenland, ik woon nu 9 jaar in Enschede en werk sinds 2 jaar als docent aan de UT. Mijn onderzoek gaat over de vraag hoe grote groepen mensen samenwerken.’
Vasileios: ‘En ik zit in het laatste jaar van mijn promotietraject. Ik werk aan 3D-prints van hartweefsel. Toen ik vanuit Griekenland hierheen kwam, maakte Kostas me wegwijs op de campus. We werden goede vrienden. Samen met drie anderen richtten we vorig jaar Authentia op, een stichting voor Griekse wetenschappers in Twente.’
Kostas: ‘Het viel ons op dat hier in Twente geen vereniging is voor Grieken. Terwijl we met best veel zijn. Veel mensen blijven hier hangen na hun studie, ze vinden een baan op de universiteit. Om die mensen met elkaar te verbinden, besloten we een stichting op te richten. Voor ons is dat handiger dan een studentenvereniging; nu kunnen ook mensen aansluiten die geen student meer zijn.’
Alex: ‘Ah, dus zo kennen jullie elkaar! Wat voor organisatie is Authentia precies?’
Vasileios: ‘Met Authentia willen we de kennis die we hier vergaren, inzetten om de Griekse samenleving te verbeteren. Een goed voorbeeld is hoe jullie in Nederland omgaan met natuurrampen. Na de Watersnoodramp bouwden jullie de Deltawerken – een gigantisch tienjarenplan, dat veel geld kostte. Maar het lukte! In Griekenland hebben we al jaren last van bosbranden. Onze beleidsmakers kopen vooral veel blusvliegtuigen, maar daarmee pak je het echte probleem niet aan… We kunnen dus leren van jullie systematische aanpak.’
Kostas: ‘Een tweede probleem waar we mee bezig zijn, is diversiteit. Dat is jouw specialisme begrijp ik, Alex.’
Alex: ‘Klopt, met ons platform Th!nk with Pride werken we aan een veiliger omgeving voor alle studenten en scholieren in Twente.’
Kostas: ‘Interessant, jij koppelt diversiteit aan je veilig voelen. Zo had ik er nog niet over nagedacht. Als je je niet veilig voelt, kun je nooit het beste uit jezelf halen – ook niet op professioneel vlak. Wij richten ons tot nu toe vooral op gelijke kansen. Griekse vrouwen hebben minder mogelijkheden om zich te ontwikkelen dan mannen. Wij willen hen de mogelijkheid geven om naar Twente te komen. Hier kunnen ze vakken, lezingen en workshops volgen, zodat ze hun kansen op de arbeidsmarkt vergroten.’
Alex: ‘Ah, dat is het bruggetje waar je het over had.’
Vasileios: ‘Klopt. Dat is trouwens niet het enige wat we willen bereiken.’
Kostas: ‘In Nederland heb je als jongere veel mogelijkheden. Dat gevoel dat je gewaardeerd en gesteund wordt, willen wij graag doorgeven aan nieuwe Griekse studenten. Zo van: hé, er is iemand die het beste met jou voor heeft. We luisteren naar je.’
Alex: ‘Hoe denkt men in Griekenland eigenlijk over Nederland? Ik zie jullie lachen, nu word ik nieuwsgierig…’
Vasileios: ‘Nou, het grootste stereotype is dat dit een party-land is. Eerlijk gezegd dacht ik dat ook, toen ik op m’n achttiende hierheen kwam. Ik was hartstikke verbaasd toen alles schoon en georganiseerd bleek, haha. Weet je, als je beter kijkt, lijken onze landen best op elkaar. We zijn beiden relatief klein, en liggen naast een heel groot land waar we soms problemen mee krijgen. We houden allebei van de zee. De grootste Europese zeevloten zijn de Nederlandse en de Griekse.’
Kostas: ‘Voor mij is Nederland het coole broertje van Duitsland. Ja, er zijn veel regels. Maar als een regel niet logisch is, werken mensen er omheen. En dat alles hier zo georganiseerd is, is geweldig als je vanuit een chaotisch land komt. Het is alsof je even de discotheek uitloopt, en alles om je heen ineens vredig en stil is.’
Alex: ‘Hoe is het om in Griekenland te wonen als je niet hetero bent?’
Vasileios: ‘Tja, de Griekse samenleving zit nog in de kast. Wettelijk moeten we de Europese regels volgen, dus sinds 2018 is het homohuwelijk legaal. Maar 98 procent van de Grieken is orthodox-christelijk, en de kerk is aanwezig in elk hoekje van de samenleving. In de grote steden is men wel toleranter. Maar op het platteland vind je wat dit betreft nog middeleeuwse toestanden. En dan verwoord ik het nog netjes…’
Kostas: ‘Het lhbtqi+-debat is de laatste jaren levendig. Politici beginnen te schuiven, maar er is nog veel weerstand.’
Alex: ‘Is jullie persoonlijke mening op dit vlak veranderd, sinds je hier woont?’
Kostas: ‘Eerlijk gezegd stond ik vroeger niet erg open voor diversiteit. Daarin ben ik inderdaad enorm veranderd. Ik leerde mensen kennen die tot de lhbtqi+-community behoren, en besef nu dat daarin de oplossing zit: nieuwe mensen ontmoeten. Nu wil ik bijdragen aan de lhbtqi+-gemeenschap in Griekenland. Bij ons is echt nog wat te doen, hier in Nederland gaat het wel prima, denk ik. Alex, jij schudt nu je hoofd… Ben je het niet met me eens?’
Alex: ‘Als ik 10 jaar geleden op straat liep, werd ik soms uitgescholden voor ‘nicht’. Dit jaar gebeurt dat me nog stééds. Ik bedoel, kom op, het is 2021! Daarom denk ik dat het zo belangrijk om evenementen te organiseren. Zodat we elkaar leren kennen en elkaars verhaal gaan begrijpen.’
Kostas: ‘Ik denk dat het leven zo complex wordt, dat sommige mensen daar niet mee kunnen dealen. En dan kiezen ze gewoon een kant. Dat zie ik tenminste gebeuren in Griekenland. Dit is geen excuus voor homofobie – ik probeer te onderzoeken waar de verharding vandaan komt.’
Alex: ‘Soms vraag ik me wel af: doe ik niet te hard mijn best? Als je te activistisch wordt, kun je ook het tegenovergestelde bereiken. Heb je hem weer, denken mensen dan. Ik zoek nog naar de balans daarin.’
Kostas: ‘Het hangt ervan af wie je doelgroep is, denk ik. Kijk, wij zijn het al met elkaar eens, dat praat makkelijk. Maar als je iemand tegenover je hebt die heel negatief denkt over homo’s en lesbiennes, zou ik niet eens een gesprek beginnen. Zo iemand staat daar niet voor open. Je kunt je beter richten op de middengroep: mensen die geen homohater zijn, maar die nog bang zijn om zich uit te spreken. Daar kun je veel bereiken.’
Vasileios: ‘Hé, ik moet er vandoor, maar volgens mij zijn we nog lang niet uitgepraat. Laten we een keertje koffiedrinken. Misschien kunnen we elkaar versterken in wat we doen.’
Alex: ‘Goed plan, dat doen we. Spreek jullie snel!’