Toen Rogier Schrijver begon aan de Master Public Management (MPM) aan de Universiteit Twente (UT), werkte hij nog als manager in de ambulante forensische GGZ. De master inspireerde hem tot een carrièreswitch, waardoor hij nu als operationeel manager bij de IND in Ter Apel werkt. ‘De opleiding was één grote ontdekkingsreis.’
In 2017 begon Rogier Schrijver aan de Master Public Management (MPM). ‘Ik wilde vanuit het forensisch veld de wereld van overheden, onze opdrachtgevers, beter leren begrijpen. Ik had al een managementopleiding achter de rug en deze master leek mij een mooie verdieping daarop.’ Het beeld dat Rogier had van overheidsmedewerkers, ietwat saaie, kleurloze mensen, moest hij al snel bijstellen. ‘Dat was nogal een confrontatie met mijn eigen vooroordeel. Mijn collega’s uit de publieke sector zagen zich gesteld voor complexe maatschappelijke vraagstukken, en bleken enorm gedreven om hiermee op een slimme en doordachte manier mee aan de slag te gaan.’
Persoonlijke ontwikkeling
De nieuwsgierigheid naar werken bij de overheid begon steeds groter te worden. ‘Je ontwikkelt je tijdens de master niet alleen op professioneel, maar ook op persoonlijk gebied. De colleges en het samenwerken met anderen is zo inspirerend, dat je je zelf vragen gaat stellen zoals “Wat wil ik eigenlijk in mijn werk? Hoe kan ik mij betekenisvol inzetten?” Zo’n opleiding is één grote ontdekkingsreis.’ Voor Rogier betekende dat uiteindelijk een verandering van werk. In 2020 startte hij bij de IND als operationeel manager bij het aanmeldproces in Ter Apel. ‘Een unieke plek. Iedereen kent Ter Apel, het is veel in het nieuws geweest en ligt politiek nogal gevoelig. Dat zie ik als een uitdaging, want hoe richt je het aanmeldingsproces zo zorgvuldig mogelijk in?’
Time-out genomen
In de tijd dat Rogier van baan veranderde, was ook zijn vader ernstig ziek. ‘Ik lag op koers om mijn studie in 2,5 jaar af te ronden, maar door het onrustige vaarwater waarin ik dat jaar zat, besloot ik een time-out te nemen. Dat was gelukkig geen enkel probleem.’ Na een jaar eruit te zijn geweest, pakte hij de studie weer op. ‘Dat was pittig: ik moest helemaal weer opnieuw in het ritme van werken, zorgen en leren komen en moest mijn oude kennis weer afstoffen. Maar het is gelukt, eind 2021 rondde ik mijn master af.’
Met plezier in de boeken
Vraag je Rogier wat hij nu het meest interessant van de opleiding vond, dan kan hij maar moeilijk kiezen. ‘Het is het totaalplaatje van je kennisniveau een boost geven, vanuit verschillende perspectieven naar een vraagstuk leren kijken, een probleem echt bij de kop pakken, de inspirerende colleges van specialisten op het vakgebied en de interactie met docenten en medestudenten. Maar ook het delen van elkaars ervaringen in de praktijk en het opbouwen van een netwerk. Zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Het klinkt misschien raar, maar na een lange werkdag dook ik ’s avonds met plezier de boeken in. De lesdagen in Utrecht, de essays schrijven, onderzoek doen. Ik heb zo veel verschillende vaardigheden ontwikkeld door de master.’
Studiebelasting voor lief nemen
Eigenlijk staat hij te popelen om nog eens een master van hetzelfde kaliber te volgen. Maar vooralsnog staan die plannen even in de ijskast. ‘Het volgen van een dergelijke opleiding is voelbaar voor het hele gezin. De avonden en weekenden bepalen niet alleen mijn ritme, maar ook dat van mijn gezinsleden. Die belasting van jezelf en je naasten is iets waar je goed bij moet stilstaan, want het vraagt geduld en flexibiliteit van iedereen. Maar als je daar goede afspraken over maakt, kom je er samen wel uit. En als je ziet wat de master je oplevert aan nieuwe inzichten en contacten, neem je de studiebelasting graag voor lief.’