Nieuwe-generatie stents met medicatie tegen bloedvatvernauwing doen het goed. Voor de meeste patiënten blijken ze veilig en efficiënt, op zowel korte als lange termijn. In toekomstig stentonderzoek kan de focus komen te liggen op patiënten met een hoog risico of met complexe laesies. Dat stelt Liefke van der Heijden, cardioloog in opleiding aan Medisch Spectrum Twente. Op woensdag 6 december promoveert zij aan de faculteit Behavioural, Management & Social Studies (BMS) van de Universiteit Twente op het proefschrift Second-generation drug-eluting stents and beyond.
Biocompatibel
Medicijn-afgevende stents (drug-eluting stents, DES) zijn onmisbaar geworden voor de behandeling van vernauwingen in de kransslagvaten. De plaatsing van medicamenten bevattende buisjes om de kransslagvaten open te houden dient in veel gevallen als alternatief voor een grote hartoperatie waarbij een omleiding moet worden aangelegd. Doorlopend vinden er ontwikkelingen plaats om de veiligheid en effectiviteit van de stents te verhogen. De tweede-generatie stents presteren al duidelijk beter dan de eerste generatie: doordat ze biocompatibel zijn, bestaat er een kleiner risico op ontstekingsreactie, bloedvatvernauwing en mogelijk nieuwe vernauwing van het kransslagvat. Met de doorontwikkeling van stents zijn bovendien de platforms flexibeler geworden, wat hun plaatsbaarheid sterk heeft verbeterd. Dit heeft vooral voordelen bij de behandeling van vernauwingen in de kransslagvaten waarbij het moeilijker is de stent te plaatsen door het type en de uitgebreidheid van de laesies.
Biologisch oplosbaar
Van der Heijden richt zich op het onderzoek van tweede generatie en nieuwere generatie medicijn-afgevende stents. Zowel hun korte- als lange-termijn follow-up laten uitstekende resultaten zien qua veiligheid en effectiviteit. Daarnaast behandelt zij het allernieuwste onderzoek: van de stents in ontwikkeling is één categorie voor een deel biologisch oplosbaar en een andere volledig oplosbaar. De partieel biologisch oplosbare stents laten al goede korte-termijn resultaten zien. Maar de veiligheid van de eerste generatie volledig oplosbare stents is een punt van discussie; hoewel de theorie veelbelovend is en de eventuele voordelen op lange termijn nog onbekend zijn, zal alleen in studieverband onderzocht moeten worden hoe de resultaten op korte termijn te verbeteren zijn.
Toekomstig onderzoek
Na een dotterbehandeling hebben bepaalde patiënten een hogere kans op een negatieve uitkomst dan andere. Het gaat hier om patiënten die eerder een bypass operatie hebben ondergaan; patiënten die behandeld worden in kleine vaten; patiënten met veel kalk in de kransslagaders en patiënten die een vernauwing hebben op het punt waar een kransslagader opsplitst. Juist bij deze groepen zouden bepaalde eigenschappen van stents voor een betere klinische uitkomst kunnen zorgen. Gezien het hoge risico op (opnieuw) bloedvatvernauwing verdient het dan ook aanbeveling om toekomstig onderzoek te richten op deze patiëntenpopulatie, aldus de Twentse promovenda.
