Ondanks dat hij al ruim 18 jaar is afgestudeerd, is Wiro Kuipers niet weg te slaan van de campus. Van 1997 tot 2003 studeerde hij er Bestuurskunde, en inmiddels is hij naast zijn eigen activiteiten als organisatieadviseur ook werkzaam bij het Designlab. Een rasechte UT-er, kan je dus wel zeggen.
Vanuit het hoge Noorden verhuist Wiro in zijn eerste jaar naar Enschede, waar hij in zijn kamer aan de Witbreuksweg dagelijks de straaljagers hoort overvliegen vanuit Vliegveld Twenthe. Het duurt niet lang tot hij zich volledig in het studentenleven stort; tijdens de introductie komt hij terecht bij een doegroep van studentenvereniging Taste, waar hij direct lid wordt. Hij trekt veel op met zijn jaarclub gedurende het eerste jaar, en sluit zich later aan bij filosofisch dispuut Panta Rhei. Kort daarna verhuist hij naar een dispuutshuis op het Twekkelerveld, waar hij studeert, maar vooral ook veel gezelligheid beleeft. Veiligheidsstudies, waar Wiro’s interesse ligt, komen pas aan bod in het derde jaar; in de eerste twee jaar komt de studie dan ook wel eens een beetje in het gedrang. ‘’Ik deed heel veel verenigingsdingen. Dinsdagavond was meestal kroegavond op de sociëteit, woensdagavond gingen we eten met het dispuut, of deden we een filosofische activiteit. En donderdag sowieso uitgaan, op vrijdagavond zaalvoetballen bij VV Drienerlo.. En op zondag de week openen met een borreltje in de kroeg. Ja, ik heb die kant van het studentenleven wel heel erg verkend’’.
Wiro is naast een gezelligheidsmens ook een gemotiveerde student. Hij organiseert educatieve evenementen bij studievereniging Sirius en is werkzaam als student-assistent. Zijn motivatie wordt ook goed zichtbaar tijdens zijn stage bij het Centraal Informatiepunt Voetbalvandalisme, en bij zijn afstudeertraject bij de Gemeente Enschede, waar hij een nieuw veiligheidsprotocol ontwikkelt n.a.v. de vuurwerkramp in mei 2000. ‘’Het draaiboek wat ik toen heb ontwikkeld voor bestuurlijk optreden bij rampen en crisis is later ook door het genootschap van burgemeesters opgenomen. Het deed er wel echt toe’’, aldus Wiro. Na zijn studie werkt hij een tijdje binnen diverse gemeentes in Twente en de Achterhoek, maar hij beslist uiteindelijk een nieuwe uitdaging aan te gaan in de vorm van een executive MBA. ‘’Dat heeft eigenlijk getriggerd dat ik daarna in het bedrijfsleven ben beland; om consultant te zijn, creatieve sessies te begeleiden, als organisatieadviseur actief te zijn. En sinds ik dat voor mezelf doe, zo’n 11 jaar nu ongeveer, probeer ik daar in terug te brengen wat ik als kind leuk vond. Dus op een hele speelse manier werken. De laatste 10 jaar werk ik veel met LEGO bijvoorbeeld, in de vorm van serious play”. En dit gaat goed, totdat corona toeslaat en fysieke LEGO sessies niet meer mogelijk zijn. Om dit op te vullen solliciteert Wiro op een functie als projectleider bij Enschedelab, een samenwerking tussen verschillende kennisinstellingen in Enschede waarbij studenten gezamenlijk werken aan vraagstukken voor de gemeente: ‘’Ik vind het heel tof om met zo’n dreamteam van jonge, nieuwsgierige mensen uit verschillende landen te werken, te zien wat voor initiatieven en ideeën daar leven. En om te zien wat er tegenwoordig gebeurt binnen onderwijs en onderzoek, onder andere op mijn eigen oude vakgebied: bestuurskunde”. De afgelopen tijd is Wiro ook op andere vlakken actief geworden bij het Designlab, en is van plan dit de komende tijd te blijven doen. “Zo ben ik weer meer verweven geraakt met de universiteit’’.
Aan contact met andere alumni is bij Wiro geen gebrek; als doegroep-ouder ontmoet hij in zijn tweede jaar een wel heel leuke eerstejaars, waarmee hij vandaag de dag nog samen is. Daarnaast ziet hij af en toe nog oud-jaargenoten van Taste en andere alumni die zijn blijven hangen in Enschede na hun studie. Dat clubje is, na al die tijd, nog steeds hecht. Dit community-gevoel herkent Wiro nog sterk uit zijn eigen studieperiode, met name vlak na de vuurwerkramp. “Hoe de hele UT community elkaar wist te vinden.. En wat er toen binnen no-time ook werd georganiseerd en uit de grond gestampt.. Er is een hele grote stille tocht geweest toen, maar ook het concert op de campus. Dat is wel een van de meest indrukwekkende momenten geweest.”
