De toepassing van elastomeren (rubbers) in banden beslaat ± 70% van het wereldverbruik aan rubber. Daardoor is rubbertechnologie sterk gelieerd aan bandentechnologie. Het vermogen van banden om richtmoment over te dragen op het wegdek, oneffenheden en beschadigingen van het wegdek op te vangen, en in te spelen op de grote variaties in omstandigheden is onlosmakelijk met het rubbergedrag van banden verbonden.
Een band is opgebouwd uit een groot aantal verschillende onderdelen, waaronder:
- Rubberen lagen voor het loopvlak, de zijwanden, de voering, de velgrubber, enz.;
- Textiele koordlagen ter fixatie van de vorm van de band onder druk;
- Staalkoorden voor de maatvoering op de velg en stabilisatie van het loopvlak.
De veelheid van onderdelen met geheel verschillende materiaaleigenschappen vereist een gedetailleerde beschrijving van al die onderdelen teneinde een goede modelvorming van de totale band te kunnen uitvoeren. Binnen de onderzoeksgroep ETE ligt de nadruk van het onderzoek op de volgende aspecten van bandenfabricage en daarmee op het totaalgedrag van de band:
- Invloeden van de diverse samenstelling-componenten en mengprocedures op de eigenschappen van de diverse rubberen bandonderdelen;
- Karakterisering van het dynamisch mechanisch gedrag van deze onderdelen, als basis voor model beschrijvingen, o.a. van bandenlawaai;
- Onderzoek naar verbeterde hechtings-methodieken: chemisch en mechanisch, tussen versterkende textiel- en staal-koorden en bandenrubber;
- De constructie/opbouw van de band en de invloed daarvan op de diverse functionaliteiten in contact met de weg.
Afb.: Opbouw van een band: meer dan 40 compounds en 14 verschillende versterkingsmaterialen (Nylon, Rayon, Polyester, Staal) (Met dank aan Apollo Vredestein B.V.)